webnovel

เผยตัวตนลับ จับหัวใจเธอ

ด้วยว่าพ่อแม่หย่าร้างกันตั้งแต่ยังเล็ก และ ฉินหร่าน ไม่ใช่เด็กประพฤติดี นอกจากจะไม่ตั้งใจเรียนจนผลการเรียนย่ำแย่แล้ว เธอยังหัวรั้นและก่อเรื่องทะเลาะวิวาทจนโดนพักการเรียนไปเป็นปี แตกต่างจาก ฉินอวี่ น้องสาวที่เป็นนักเรียนดีเด่นผู้แสนเพียบพร้อมราวฟ้ากับเหว ด้วยเหตุนี้แม่ของเธอจึงเลือกพาน้องสาวไปอยู่ด้วยเพียงคนเดียวและทิ้งฉินหร่านเอาไว้ท่ามกลางชนบท ปล่อยให้เธอเติบโตเพียงลำพังในความดูแลของคุณยายวัยชรา สองยายหลานร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาสิบสองปี จนกระทั่งวันหนึ่งคุณยายเกิดป่วยหนักอาการโคม่าต้องส่งตัวไปยังโรงพยาบาลในเมือง ครอบครัวฉินจึงได้กลับมาพบหน้ากันอีกครั้ง เมื่อคุณยายไม่สามารถดูแลฉินหร่านด้วยตัวเองได้ต่อไปได้อีก แม่ของเธอจึงอาสารับเลี้ยงเธอไว้แทน กระนั้นก็ยังไม่วายเหน็บแนมหญิงสาวอยู่ตลอดว่าอย่าทำตัวน่าขายหน้า ให้เอาอย่างฉินอวี่ผู้เป็นน้องบ้าง กระนั้นกลับไม่มีใครล่วงรู้เลยว่านอกจากฉินหร่านจะมีใบหน้างดงามเกินเด็กอายุรุ่นราวคราวเดียวกันแล้ว เธอยังมีอีกหนึ่งตัวตนปริศนาที่ซุกซ่อนเอาไว้อยู่ เพราะใครกันล่ะที่ทำข้อสอบกากบาททุกข้อแล้วผลคะแนนสอบจะออกมาได้เท่ากับศูนย์ในทุกๆ วิชา เธอโง่จริงๆ หรือว่าตั้งใจกันแน่... เช่นเดียวกับ เฉิงเจวี้ยน หมอหนุ่มประจำโรงเรียนที่แสนธรรมดาคนนั้น ทว่า...เขาเป็นแค่หมอประจำโรงเรียนจริงหรือ เมื่อโชคชะตานำพาให้คนสองคนที่ปกปิดตัวตนของตัวเองเอาไว้ได้มาพบกัน หน้ากากของใครจะถูกกระชากออกมาก่อนนะ

อีลู่ฝานฮวา · Urban
Not enough ratings
745 Chs

ตอนที่ 235

ตอนที่ 235 ในที่สุดก็รู้เรื่องน่าสยองของคุณหนูฉิน

ตอนนี้เฉิงมู่ต้องการไปหาคนสวนเพื่อเอาดอกไม้ของฉินหร่าน

แม้ช่วงนี้เขาจะใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการฝึกซ้อม แต่ว่าเฉิงเจวี้ยนส่งเขาไปทำงานในส่วนของตัวเองเขาจึงไม่กล้าขัดคำสั่ง เขาต้องคอยสังเกตลักษณะของดอกไม้ทุกเช้ากลางวันเย็น

ตอนนี้ก็น่าจะถึงเวลาแล้ว เขากำลังไปหาคนสวนเพื่อตรวจสอบเรื่องดอกไม้ของฉินหร่านอีกครั้ง

เมื่อคนสวนเห็นเฉิงมู่มาสวนดอกไม้ทุกวันเพื่อย้ายดอกไม้ เดิมทีคิดจะเข้าไปช่วยเฉิงมู่ แต่โดนเฉิงมู่ปฏิเสธกลับมาอย่างเด็ดขาด

ไม่มีอะไรต้องปิดบังเรื่องหุ่นยนต์ของกู้ซีฉือ ทั้งเฉิงเจวี้ยนกับฉินหร่านก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาอยู่แล้ว

เมื่อเฉิงหั่วถาม เขาจึงพูดออกไปด้วยท่าทีสงบนิ่ง

เฉิงมู่พูดจบก็มองเฉิงหั่วทีหนึ่ง เฉิงหั่วกับเจอร์รี่ยังยืนอยู่ที่เดิม ท่าทีไม่ต่างอะไรกับเมื่อครู่

เฉิงมู่หันหลังด้วยความรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

เขาคิดว่าเมื่อพูดออกไปแล้วเฉิงหั่วจะสะดุ้งตกใจเสียอีก

ในใจของเฉินมู่รู้สึกเสียดาย พลางพูดด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกว่า “งั้นฉันไปหาคน…”

กำลังจะพูดคำว่า “ไปหาคนสวน” ไม่ทันจบ

เสียง “ป๊าบ” ดังขึ้น

Locked Chapter

Support your favorite authors and translators in webnovel.com