ตอนที่ 115 พ่ายแพ้ล่าถอย (แก้ไข)

ตอนที่ 115 พ่ายแพ้ล่าถอย

นายท่านเคอสะอึกไป มองเขาอย่างโกรธเกรี้ยว “เรื่องนาง ผู้ใหญ่สองฝ่ายเป็นคนจัดการให้ มีเหตุผลเชื่อถือได้ ไหนเลยเจ้าต้องพูดจาน่าเหลืออดเช่นนั้น!”

“น่าเหลืออดหรือไม่ ทุกคนรู้ดีอยู่แก่ใจ!” กวนสีหลิ่นแค่นเสียง ไม่สนใจพวกเขาอีก แต่มองกวนสีหร่วนที่อยู่ตรงข้าม ก่อนจะประสานมือคารวะ

“ขอญาติผู้พี่โปรดชี้แนะ!”

ตรงข้างๆ ด้านล่างเวที เฟิ่งจิ่วยืนอยู่ไม่ไกลพลางมองเหตุการณ์บนเวที กลับเห็นชายผู้หนึ่งเดินเข้ามา

“แม่นาง ด้านนั้นยังมีทีว่าง มิสู้มานั่งชมด้วยกันดีกว่า?” บุรุษสวมชุดแพรมายังเบื้องหน้าของเฟิ่งจิ่ว ขวางสายตาเธอไว้ ซ้ำยังทำท่าทางเชื้อเชิญ

เฟิ่งจิ่วขมวดคิ้ว สายตาจับจ้องบนร่างคนตรงหน้า “ไม่จำเป็น” จากนั้นฝีเท้าเคลื่อนไปทางซ้าย สายตามองที่บนเวทีอีกครั้ง

เหล่าผู้นำตระกูลทางด้านนั้นต่างกำลังสนใจการเคลื่อนไหวบนเวที แต่เหล่าชายหนุ่มอ่อนวัยแถวหลังกลับให้ความสนใจด้านนี้เป็นครั้งคราว ครั้นเห็นแม่นางน้อยไม่แม้แต่จะสนใจบุรุษผู้นั้น แต่ละคนจึงส่งเสียงหัวเราะเบาๆ อย่างอดไม่ได้