บทที่ 483 สำเร็จ

บทที่ 483 สำเร็จ

ตกบ่าย ทั้งกู้เจียวและกู้เฉิงเฟิงเข้าไปในจวนผู้ว่า ทว่าจนถึงพลบค่ำก็ไม่เห็นวี่แววของผู้ว่าแต่อย่างใด

กุนซือหูให้ครัวทำมื้อค่ำไว้ และยกอาหารมาให้พวกเขาด้วยตัวเอง

กู้เฉิงเฟิงอยู่ด้วยกันกับกู้เจียว กุนซือหูจึงยกอาการมาไว้ที่ห้องเดียว

เวลานี้ ทั้งสองถอดหน้ากากออกเรียบร้อย เมื่อกุนซือเห็นใบหน้าของกู้เฉิงเฟิง ก็ได้แต่คิดว่า ท่านผู้นี้ช่างเกิดมาด้วยใบหน้าอันไร้ที่ติยิ่งนัก ติดแค่ว่าอายุยังน้อยนัก เหตุใดจวงไทเฮาถึงได้ส่งบุรุษน้อยผู้นี้มายังชายแดนแห่งนี้ด้วย

จากนั้น เขาชำเลืองไปทางกู้เจียว

และต้องตกใจกับรอยปานแดงบนหน้าของนาง พลางนึกในใจ ราชสำนักไม่คัดคนบ้างเลยหรือ

สายตาของกุนซือถูกกู้เฉิงเฟิงเห็นเข้าพอดี ตอนแรกที่กุนซือหูชำเลืองเขา เขาไม่คิดอะไร แต่พอได้เห็นแววตาที่ผิดแปลกไปของกุนซือหูที่มีต่อกู้เจียว ความรู้สึกเดือดดาลก็พลันปะทุขึ้น

“กุนซือหูมีธุระอันใดอีกหรือ” เขาจ้องด้วยสายตาเย็นชา