บทที่ 238 เด็กน้อยโมโห

บทที่ 238 เด็กน้อยโมโห

การฟื้นตัวของเจียงสือช่างน่าตกใจและยินดี กู้เจียวเตรียมทำการผ่าตัดครั้งสุดท้ายให้แก่เขา นี่เป็นการผ่าตัดเล็ก จากนี้เขาก็สามารถพักรักษาตัวได้อย่างสบายใจไม่ต้องผ่าตัดอีกแล้ว

กู้เจียวเพิ่งจะสวมถุงมือปลอดเชื้อ อวี้ชินอ๋องเฟยก็พาลูกชายมาหา

เพื่อปกปิดตัวตนที่แท้จริง อวี้ชินอ๋องเฟยจึงสวมชุดของสตรีออกเรือนชั้นสูงสามัญชน ศีรษะปักปิ่นมุกเรียบง่ายสองสามด้าม แม้จะเป็นเช่นนี้ แต่ปิ่นสามด้ามนั่นสามัญชนเห็นแล้วก็ยังสูงค่ายิ่งอยู่ดี

เถ้าแก่รองมาต้อนรับนางด้วยตัวเอง

เถ้าแก่รองเป็นคนมีสายตาเฉียบแหลม ฮูหยินนางนี้สีหน้าแดงเรื่อ ไม่เหมือนว่าร่างกายเจ็บป่วยตรงไหนเลยสักนิด แต่เป็นเด็กน้อยวัยราวๆ สิบขวบในอ้อมอกนางต่างหาก สีหน้าซีดขาว และไอออกมาเป็นระยะๆ

เขาจึงเอ่ยถามว่า “ไม่ทราบว่าท่านน้อยมาหาหมอหรือขอรับ”

ขันทีเดินมาขวางระหว่างเขากับนายหญิงตัวเองก้าวหนึ่ง

คนธรรมดาสามัญไหนเลยจะมีสิทธิพูดคุยกับพระชายาแห่งแคว้นเหลียงได้

แคว้นเหลียงมีตำแหน่งสูงกว่าแคว้นเจา แน่นอนว่าพระชายาแคว้นเหลียงย่อมสูงศักดิ์กว่าพระชายาแคว้นเจา