บทที่ 211 จุมพิต

บทที่ 211 จุมพิต

ทุกคนต่างยินดีปรีดาที่เซียวลิ่วหลังได้เป็นฮุ่ยหยวน

จี้จิ่วอาวุโสแม้จะไม่พูดอะไร แต่สายตาของเขาเปี่ยมไปด้วยความปีติ

แม้เขาจะรู้ว่าด้วยระดับความสามารถลูกศิษย์ไม่ยากเกินที่จะสอบฮุ่ยหยวนได้ แต่ก็อดดีใจไปด้วยไม่ได้จริงๆ

ช่วงมื้อเย็น เขาทำกับข้าวหลายอย่าง และทุกคนก็กินกันอย่างอิ่มหนำสำราญ

หญิงชรามอบอั่งเปาให้เซียวลิ่วหลังและกู้เจียว เป็นเงินที่ได้จากการเล่นไพ่นกกระจอก เพื่อเป็นรางวัลแก่ความพยายามในการสอบมาอย่างยากลำบาก ของกู้เจียวเป็นส่วนที่ช่วยดูแลเขาซึ่งลำบากยิ่งกว่า

เซียวลิ่วหลังพอรับเงินมา ก็รีบยื่นให้กู้เจียว

“อ่ะนี่ เอาไว้ใช้ที่เรือน” เขาเอ่ยอย่างจริงจัง

“อ้อ” กู้เจียวรับไว้

เงินที่ได้จากหอชิงเฟิงยังไงก็ไม่หอมเท่าเงินที่ได้จากคุณสามีหรอก!

“ยังมีสอบอีกไหม” กู้เจียวเอ่ยถาม

“ยังมีอีก” เซียวลิ่วหลังเอ่ย “ช่วงปลายเดือนสามมีสอบฟู่ซื่อ เดือนสี่สอบเตี้ยนซื่อ”

การสอบฟู่ซื่อ แท้จริงก็คือการสอบเพื่อตรวจชื่อผู้เข้าสอบเท่านั้น มิได้ยิ่งใหญ่เท่ากับสอบครั้งอื่นๆ เพราะไม่มีการเก็บคะแนน ได้ยินมาว่าเพื่อเป็นการวัดลายมือของผู้เข้าสอบเพื่อมิให้มีการทุจริตเกิดขึ้น