บทที่ 197.4 ทายาทตัวจริงตัวปลอม (4)

บทที่ 197.4 ทายาทตัวจริงตัวปลอม (4)

“หม่อมฉันไปสืบมาแล้ว ไท่จื่อเฟยยังไม่ลงให้ใครเพคะ” นางกำนัลตอบ

ซูเฟยไม่เข้าใจว่าไท่จื่อเฟยมัวทำอะไรอยู่ โอกาสหาเงินมาเกยตรงหน้าขนาดนี้แล้ว

นางกำนัลเอ่ยต่อ “ในบรรดาบัณฑิตทุกคน มีเพียงแค่อันจวิ้นอ๋องเท่านั้นที่ผ่านเกณฑ์ของไท่จื่อเฟย แต่ไท่จื่อเฟยมิอาจลงให้อันจวิ้นอ๋องได้เพคะ”

จะว่าไปก็จริงอยู่ อันจวิ้นอ๋องเป็นคนของตระกูลจวง เซียวฮองเฮากับตระกูลจวงเป็นอริกัน หากไท่จื่อเฟยลงให้เขา ก็เท่ากับสะกิดต่อมโมโหของฮองเฮาสินะ

ซูเฟยผู้ไม่เลือกฝ่าย จึงลงเงินให้ใครก็ได้ตามใจ

...

หลังจากที่กู้เจียวออกมาจากหอชิงเฟิงแล้ว ก็มุ่งหน้าไปยังโรงหมอทันที

หมอซ่งเดินออกมาจากห้องของกู้เฉิงหลินด้วยสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก

“เกิดอะไรขึ้น เขายังไม่ยอมไปอีกรึ” กู้เจียวเดินเข้าไปถาม

หมอซ่งส่ายหัว “แผลของเขาสมานดีตั้งนานแล้ว ตัดไหมก็แล้ว ชีพจรก็ปกติ อยู่ต่อก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี”

แม้เขาจะบาดเจ็บ แต่ด้วยความที่อายุยังน้อย กลับไปพักผ่อนที่จวนก็ยังได้ เหตุใดจะต้องมานอนซมอยู่ที่โรงหมอด้วยเล่า