บทที่ 108 ประดิษฐ์

บทที่ 108 ประดิษฐ์

กู้เจียวไปที่โรงหมอ

วันนี้เป็นวันที่นัดตรวจซ้ำกับบุคคลใหญ่โตลึกลับคนนั้น อีกฝ่ายมารอที่หุยชุนถังตั้งนานแล้ว คราวนี้เขาไม่ได้ให้คนไล่คนไข้ออกจากโรงหมอไป

กู้เจียวมาสายนิดหน่อยเพราะรอส่งเซียวลิ่วหลังเดินทาง จึงทำให้อีกฝ่ายรออยู่ครู่หนึ่ง

องครักษ์หนุ่มข้างกายเขาคนนั้นสีหน้าบูดบึ้งมากแล้ว “เฮอะ คนที่กล้าให้นายท่านของข้ารอ เจ้าเป็นคนแรกเลย!”

กู้เจียวแบมือ “อ้อ ช่างเป็นเกียรตินัก”

องครักษ์หนุ่มคนนั้นสะบัดหน้าหนี

กู้เจียวเดินเข้าห้องปีกข้างไป

บุรุษผู้นั้นสวมหมวกสานมีผ้าคลุมผืนบางปกปิดใบหน้าไว้ แต่กลิ่นอายสูงส่งน่ายำเกรงทั่วทั้งร่างนั้นไม่อาจปกปิดได้

ข้างกายเขายังคงมีคนรับใช้ท่าทางนอบน้อมคอยเฝ้าอยู่สองคน

เห็นมาสองสามครั้งแล้ว พวกคนรับใช้จึงชินชากับความไร้มารยาทของกู้เจียว พวกเขาเห็นกู้เจียวพบนายท่านของพวกเขากระทั่งคำนับยังไม่มี ก็ตรงมานั่งเองแล้ว และพวกเขาก็ทำได้แค่บ่นในใจ ปากกลับไม่กล้าเหน็บแนมใส่แม้แต่เพียงครึ่งคำ

เหตุผลไม่ใช่อื่นใด เด็กสาวนางนี้รักษาอาการป่วยของนายท่านของพวกเขาให้หายได้จริงๆ!