587 ออกศึก(1)

บทที่ 587 ออกศึก (1)

คำพูด 'นอนกับผู้หญิงของพวกเจ้า' ที่ออกจากปากนาง ไม่แคล้วทำให้คนรู้สึกแปลกนิดหน่อย

แต่จากสีหน้าที่หม่นหมองของทุกคนก็สามารถดูออก ว่านี่คือเรื่องจริง คือเรื่องจริงที่พวกเขากำลังจะเผชิญ พวกเขาที่อยู่อย่างสุขสงบที่ประสาทปราสาทดำเนินธารามาหลายปี เกรงว่าถ้าออกไปขอพึ่งพาที่ไหนก็คงไม่มีใครอยากรับ เกียรติยศความมั่งคั่งที่มาถึงมือแล้ว จะมีสักกี่คนที่อยากปล่อยไป?

"ประมุขปราสาท ที่ท่านพูดคือเรื่องจริง แต่เรื่องจริงอีกเรื่องก็คือพวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปราสาทดำเนินสุริยาสุริยันเลย!" เสิ่นหวยซิ่นประมุขตำหนักเจิ้นกุ่ยกล่าวแล้วถอนหายใจยาว

เถาชิงหลีตะคอกทันทีว่า "ใครบอกว่าพวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา? ข้าจะยอมบุ่มบ่ามให้ทุกคนเอาชีวิตไปทิ้งได้อย่างไร คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย ประสาทปราสาทดำเนินธาราของเราเป็นพันธมิตรกับปราสาทแมกไม้แล้ว สองปราสาทจะร่วมมือกันโจมตีปราสาทดำเนินสุริยาสุริยัน มีโอกาสสำเร็จสูง มีอะไรน่ากลัว?"

"เป็นพันธมิตรกับปราสาทแมกไม้แล้ว..." ทุกคนฮือฮาทันที หันซ้ายหันขวากระซิบกระซาบ พากันวิพากษ์วิจารณ์