532 คนงานใหม่

บทที่ 532 คนงานใหม่

คำพูดนี้ของเขา พอเถ้าแก่เนี้ยได้ยินก็รู้สึกชอบใจทันที "เจ้านี่ประหลาดคนจริงๆ! ใครมีลูกน้องแบบนี้คงซวยไปแปดชาติ ยังไม่ทันได้บังคับขู่เข็ญ เจ้าก็เป็นฝ่ายทรยศพวกตัวเองเสียแล้ว"

"ที่ข้าทำจะถือว่าทรยศได้อย่างไรกัน?"

"ถ้าทำแบบนี้แล้วไม่ถือว่าทรยศ แล้วแบบไหนถึงจะเรียกว่าทรยศล่ะ?"

"การกระทำแบบนี้ไม่ได้ส่งผลร้ายอะไรต่อพวกของข้า และไม่สร้างความเสียหายอะไรต่อท่านด้วย ทั้งยังรับประกันความปลอดภัยของข้าได้อีก ข้าขอพูดตรงๆ แล้วกัน ข้าน่ะต่างจากท่าน ท่านสามารถนั่งดื่มสุราอยู่ที่นี่ได้ทุกวัน มีอารมณ์อ่อนไหวได้กับทุกเรื่องราว แต่ข้าไม่มีสิทธิ์ทำอย่างนั้นหรอก ข้าเพียงต้องพยายามทำให้ตัวเองและคนที่อยู่ข้างกายมีชีวิตที่ดีเท่านั้น ข้าเองก็มีทั้งอารมณ์ทุกข์อารมณ์สุข มีเรื่องให้อ่อนไหวสะเทือนอารมณ์เหมือนกัน แต่ข้าทำได้เพียงเก็บทุกอย่างไว้ในใจ เพราะข้าเป็นเพียงคนตัวเล็กๆ ที่ไม่สำคัญ ไม่มีสิทธิ์สิ้นเปลืองเวลาเพราะเรื่องแบบนั้น ข้าจำเป็นต้องเผชิญหน้ากับทุกเรื่องอย่างจริงจัง"