520 เกือบได้เป็นญาติกันแล้ว

บทที่ 520 เกือบได้เป็นญาติกันแล้ว

จู่ๆ หน้าก็เลอะ คนชุดขาวยกมือขึ้นเช็ดลูกแก้วพลังปรารถนาที่ติดน้ำลายออก รู้สึกพูดไม่ออกนิดหน่อย มีคนที่อมลูกแก้วพลังปรารถนาแล้วนอนหลับด้วยเหรอ?

เขาตรวจร่างกายของเหมียวอี้ไปแล้ว แน่ใจแล้วว่าเหมียวอี้สูญเสียความสามารถที่จะคุกคามคนอื่น แต่…ป้องกันอย่างไรก็ไม่ชนะจริงๆ!

"เจ้า…" เหมียวอี้เพิ่งจะดิ้นรนเอ่ยเสียงออกมา แต่คนชุดขาวก็กดเขาไว้ แล้วทำสัญญาณมือบอกให้เงียบ ก่อนจะนำแผ่นหยกยื่นให้เขาอย่างรวดเร็ว

ภายใต้การช่วยเหลือของอีกฝ่าย เหมียวอี้อ่านจบและแน่ใจที่มาที่ไปของอีกฝ่ายแล้ว และพอจะเดาออกถึงเจตนาที่อีกฝ่ายมาด้วยออก

"ทำไมจู่ๆ จึงย้อนกลับมา?" คนชุดขาวถ่ายทอดเสียงถาม

พอเหมียวอี้ได้ฟังก็โมโหทันที "เจ้าว่าทำไมถึงกลับมาล่ะ? ถ้าไม่กลับมาแล้วจะทำอะไรได้อีก? ข้าอยากจะถามหน่อยว่าภารกิจนี้มันเป็นอะไรกันแน่? ปฏิบัติการอย่างเป็นความลับแท้ๆ พอก้าวเข้ามาในทะเลทรายก็โดน 'ก๊วนรวงผึ้ง' มาโจมตีข้าแล้ว รู้แนวโน้มการเคลื่อนไหวของข้าชัดเจน ครั้งนี้มือสังหารของ 'โบตั๋น' ก็โผล่มาสังหารข้าอีก นี่มันภารกิจลับบ้าบออะไรกัน?"