463 อาศัยบารมีคนรุ่นก่อน

บทที่ 463 อาศัยบารมีคนรุ่นก่อน

ทุกคนไม่รู้ว่าละครเด็ดอะไร ถูกหลัวผิงพาไปในป่าด้านหลังสมาคมร้านค้า หลัวผิงยังเจาะจงให้ทุกคนเตรียมสัตว์พาหนะไปด้วย

"พี่หลัว ละครเด็ดอะไรเหรอ?" ซือคงอู๋เว่ยเอ่ยอย่างอดไม่ได้ นิสัยเขาค่อนข้างใจร้อน

หลัวผิงชี้ไปยังสวนด้านหลังของสมาคมร้านค้าที่อยู่ไกลๆ "น่าจะใกล้แล้วล่ะ อีกสักครู่ก็จะเปิดเผยแล้ว"

ทุกคนพูดไม่ออก ไม่รู้ว่าเขาจะปล่อยให้เดาทำไม ทำได้เพียงอดใจรอ หลังจากรอไม่ถึงครึ่งชั่วยาม เห็นเพียงด้านหลังของสมาคมร้านค้าเปิดออก มีทั้งคนแก่และคนหนุ่มสาวเดินออกมากลุ่มหนึ่ง ในนั้นมีชายหนุ่มที่หน้าม่อยคอตกคนหนึ่งเดินโซเซออกมา ไม่ใช่ใครอื่น คือเริ่นเสวียนหมิงนั่นเอง บนตัวไม่มีเครื่องแบบของสมาคมร้านค้าแล้ว

"ที่แท้ก็เจ้าเด็กนี่ เจ้าเด็กนี่ทำเอาพวกเราลำบากมาก!" ซือคงอู๋เว่ยกัดฟันพูดอย่างโมโห

หลัวผิงได้ยินแล้วถามอย่างประหลาดใจว่า "อย่าบอกนะว่าพวกท่านรู้แล้ว?"

เหมียวอี้พยักหน้าเล็กน้อย เล่าบทสนทนาที่ได้ยินตอนอยู่ในคุกให้ฟังรอบหนึ่ง ทำให้หลัวผิงเข้าใจทันที หญิงสาวทั้งสองแค้นจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ที่แท้เบื้องหลังก็มีคนต่ำทรามวางแผน