073 ประมุขถ้ำคล้อยบูรพา(11)

บทที่ 73 ประมุขถ้ำคล้อยบูรพา (11)

จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อความยั่วยวนของลูกแก้วพลังปรารถนานั้นเยอะกว่า ที่ทุกคนยอมก้มหัวโดนคนอื่นควบคุม เพื่ออะไรกันล่ะ? ไม่ใช่เพื่อลูกแก้วพลังปรารถนาหรอกหรือ!

ขณะที่ศิษย์ร่วมสำนักกำลังซุบซิบกันอยู่ หวังจื๋อฝ่าก็กัดฟันเดินขึ้นบันไดไป ทอดถอนใจแล้วพูดขึ้นว่า "ข้าตอบสนองความเห็นของศิษย์พี่ศิษย์น้องทุกคนนะ นี่ไม่ใช่การตัดสินใจของข้าคนเดียว"

"แน่อยู่แล้ว!"

"แน่นอนสิ!"

ทุกคนพากันพยักหน้ายอมรับแล้ว พวกเขาเข้าใจถึงความลำบากของศิษย์พี่ เรื่องแบบนี้ให้รับผิดชอบคนเดียวคงไม่ดี ทุกคนต้องรับผิดชอบร่วมกัน ไม่เช่นนั้นก็ต้องระแวงว่าในอนาคตอาจมีใครไม่พอใจขึ้นมาแล้วเปิดเผยความจริง ต้องให้ทุกคนร่วมกันรับผิดชอบถึงจะรู้สึกมั่นใจได้

หลังจากทุกคนเห็นพ้องต้องกันแล้ว ก็กุมมือคารวะขึ้นพร้อมกัน "ยินดีฟังคำสั่งท่านประมุขถ้ำ!"

พอเหยียนซิวและพวกได้เห็นวิธีการพลิกไปพลิกมาด้วยตาตนเอง สายตาที่พวกเขามองประมุขถ้ำก็เลื่อมใสศรัทธาอย่างหาสิ่งใดเปรียบไม่ได้ ภายในเวลาอันสั้น ก็สามารถลากศิษย์สำนักหยกครามมากมายขนาดนี้ลงเรือลำเดียวกันได้ จะไม่ให้เลื่อมใสก็คงยาก