063 ประมุขถ้ำคล้อยบูรพา(1)

บทที่ 63 ประมุขถ้ำคล้อยบูรพา (1)

"เขาตายแล้ว เพิ่งตายได้ไม่นานด้วย" คุณชายอัญมณีแดงพูดพลางขมวดคิ้ว "ใครกันที่กล้าหาญขนาดนี้ กลางวันแสก ๆ ไม่น่าเชื่อว่าจะกล้าลงมือกับเจ้าเมืองได้"

ขณะที่พูดคำนี้ออกมา ดูเหมือนเขาจะลืมหมดแล้วว่าตนมาที่นี่ทำไม เขาดูเหมือนผู้ที่ไม่ฝ่าฝืนกฎระเบียบที่บังคับใช้ในแดนฝึกตน

"ตายแล้วเหรอ?" พอคุณชายหยกขาวตรวจดู ก็พบว่าเขาตายแล้วจริงๆ พลันกุมมือแล้วพูดอย่างเคียดแค้นว่า "นับเป็นโชคดีของเขาจริงๆ ที่ไม่ได้ตายด้วยน้ำมือข้า"

เมื่อพูดจบ ด้านนอกก็มีเสียงฝีเท้าพร้อมกับเสียงผู้หญิงดังขึ้น "นายท่านยังไม่ออกมาอีกเหรอเจ้าคะ?"

คุณชายอัญมณีแดงหันกลับมาพูดกับนางทันที "ศิษย์น้อง พวกเรารีบไปเถอะ ไม่เช่นนั้นเรื่องนี้คงอธิบายไม่กระจ่างแน่"

แต่ทว่า คุณชายหยกขาวที่ยังกลั้นไฟโกรธไว้ ไม่ได้ปลดปล่อยออกมา จะจากไปง่ายๆ ได้อย่างไรกัน เขาไม่สนใจคำตักเตือน กลับผลุบออกไปนอกโถง

คุณชายอัญมณีแดงพูดไม่ออกแล้ว

ที่นอกโถง พอเห็นว่าจู่ๆ มีคนมาขวางอยู่ตรงหน้า ผู้ติดตามฮูหยินของเจ้าเมืองต่างพากันตกใจ

"เจ้าเป็นใคร?" ฮูหยินถามด้วยสีหน้าบึ้งตึง