บทที่ 3 มังกรน้อยกับการไลฟ์ครั้งแรกบนดาวบลูสกายของจางเฉี่ยน
แม้ว่าบาดแผลต่าง ๆ ตามร่างกายจะหายจนสามารถกลับมาบินได้อีกครั้ง แต่ซีเรียสยังไม่สามารถกลายร่างเป็นมนุษย์ หรือมังกรโตเต็มวัยได้ ตอนนี้แม้แต่พูดก็ยังไม่ได้เช่นกัน นี่ก็ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้วตั้งแต่ที่ได้มาอาศัยอยู่กับเจ้าเด็กขี้เหงาที่มองมังกรผู้ยิ่งใหญ่ ผู้เป็นถึงจอมพลแห่งจักรวรรดิเป็นสัตว์เลี้ยง หรือเจ้าเด็กนี่จะไม่รู้จักสัตว์อสูรวิญญาณกันนะ หรือเพราะอาศัยอยู่ที่ดาวกันดารแบบนี้ ไม่สิเจ้าเด็กนี่บอกว่าถูกส่งมาฝึกงาน แต่วัน ๆ ก็ไม่เห็นทำอะไร นอกจากออกไปเก็บของแปลก ๆ มาจากป่าที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นฤดูใบไม้ผลิ เพียงชั่วข้ามคืน แล้วก็มาคอยตามเกาะแกะกับเขาอยู่ได้ น่ารำคาญจริง ๆ
ซีเรียสใช้ดวงตาสีเหลืองทองกลมโตของลูกมังกรจ้องมองการกระทำประหลาด ๆ ของจางเฉี่ยนผู้ซึ่งได้รับฉายาว่าเจ้าเด็กขี้เหงาในสายตาของท่านจอมพลไปเรียบร้อยแล้ว
จางเฉี่ยนกำลังหามุมภายในบ้านพักหลังน้อยของตนเพียงที่จะไลฟ์ขิงข่า เหมือนที่ชอบทำตอนอยู่ที่ดาวเคลาสเทียร์ เหตุผลที่จางเฉี่ยนมักจะไลฟ์แม้จะมีคนดูแค่ไม่กี่คนเพราะอยากมีเพื่อนคุย ตอนที่อาศัยอยู่ในตระกูล จางเฉี่ยนก็เป็นเหมือนอากาศธาตุสำหรับคนในตระกูล พอย้ายออกมา และเข้ามหาวิทยาลัยก็ยังกลายเป็นอากาศธาตุของคนในคณะอีก ก็คงมีแค่คนในไลฟ์ที่ตามดูเขาอยู่ไม่กี่คนนี้แหละที่พอจะเป็นเพื่อนคุยให้ได้บ้าง
เห้อ จางเฉี่ยนถอนหายใจออกมาเมื่อขึ้นถึงชีวิตที่แสนอเนจอนาถของตน ถ้าไม่ได้เจอมังกรน้อย การที่ต้องรออยู่ดาวดวงนี้ตัวคนเดียวคงเหงาไม่น้อย
หลังจากจางเฉี่ยนหยุดไลฟ์มาเกือบเดือนเพราะต้องเตรียมตัวสำหรับการมาฝึกงาน และตั้งแต่มาอยู่ที่ดาวแห่งนี้จางเฉี่ยนก็ยังไม่เคยไลฟ์เลยแม้แต่ครั้งเดียว นี่แหละจะเป็นครั้งแรกที่จางเฉี่ยนจะไลฟ์อวดของที่ไปเก็บมาจากดาวบลูสกาย ก็ไม่รู้หรอกนะว่าห้ามไลฟ์รึเปล่า แต่ถ้าไม่เปิดเผยว่าอยู่ที่ดาวดวงไหนก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ว่าแล้วก็เริ่มไลฟ์กันเลยดีกว่าคิดถึงเพื่อน ๆ ในไลฟ์จะแย่แล้ว
"สวัสดีครับทุกคน กลับมาเจอกันอีกแล้วหลังจากไปได้เจอกันนานมาก" จางเฉี่ยนเริ่มเปิดไลฟ์พร้อมกับทักทายผู้คนในไลฟ์ของตนที่มีอยู่ 3 คนถ้วน สามคนนี้เรียกได้ว่าเป็นเพื่อนประจำไลฟ์ของเขาเลยก็ว่าได้ เพราะไม่ว่าในไลฟ์จะมีคนดูหรือไม่มี สามคนนี้ก็จะอยู่เป็นเพื่อนเสมอ
[ฉันผู้มาก่อนการณ์] : เฉี่ยนเฉี่ยนหายไปเกือบเดือนเลย ไม่มีคนนั่งทำงานเป็นเพื่อนเลยเนี่ย งอล
[สวยกว่านี้ก็ไม่มีละน้อง] : ฝึกงานเหนื่อยมากไหม หายไปเป็นเดือนเลย
[รอเลน เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว] : เฉี่ยนเฉี่ยนวันนี้จะมีอะไรแปลก ๆ ให้ดูไหม
สามคนนี้เป็นเหมือนเพื่อนแท้ในไลฟ์ของจางเฉี่ยนเลยแหละ แม้ว่าจะไม่เคยเห็นหน้ากันก็ตาม การไลฟ์ของจางเฉี่ยน ปกติก็จะไลฟ์พูดคุยเกี่ยวกับชีวิตในช่วงนั้น หรือไม่ก็อวดเกี่ยวกับเนื้อหาที่อ่านเจอในงานวิจัยบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ
"พอดีมีปัญหาหลาย ๆ อย่างครับเลยไม่ได้ไลฟ์นานเลย ตอนนี้ผมมาอยู่ที่ดาวดวงใหม่เพราะเรื่องการฝึกงาน แต่ก็ยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลยครับ ตอนนี้ผมก็รอการติดต่ออยู่เหมือนกัน" จางเฉี่ยนบ่นไปเรื่อยตามประสาเด็กช่างพูด เบื่อจะพูดคนเดียวแล้วครับ
"วันนี้ผมมีของมาอวดทุกคนด้วยครับ ทุกคนจำเรื่องเกี่ยวกับวัตถุดิบที่อยู่ในงานวิจัยของพ่อแม่ผมได้ไหมครับ ที่ดาวที่ผมฝึกงานอยู่มีวัตถุดิบพวกนั้นด้วยครับ ผมก็เลยจะถือโอกาสมาชวนทุกคนทำอาหารเย็นด้วยกันดีกว่า" ก่อนที่กล้องจะแพลนไปยังวัตถุดิบมากมายที่จางเฉี่ยนจัดใส่ถาดเอาไว้ก่อนแล้ว
หนึ่งในสิ่งที่จางเฉี่ยนมักทำเวลาไลฟ์คือการทำอาหาร โดยส่วนใหญ่ก็เป็นการมิกซ์อาหารสังเคราะห์ตามบันทึกของพ่อกับแม่ กินได้บ้าง ไม่ได้บ้างปะปนกันไป และนี้จะเป็นครั้งแรกที่จางเฉี่ยนจะไลฟ์ทำอาหารจากวัตถุดิบจากธรรมชาติจริง ๆ
[ฉันผู้มาก่อนการณ์] : เฉี่ยนเฉี่ยนไปฝึกงานที่ดาวไหนเนี่ยถึงได้มีวัตถุดิบธรรมชาติเยอะขนาดนี้
[รอเลน เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว] : นี่มันสุดยอดการค้นพบเลยนะ เฉี่ยนเฉี่ยนน้อย
[สวยกว่านี้ก็ไม่มีละน้อง] : เฉี่ยนเฉี่ยนวันนี้จะทำอะไรเหรอ อยากชิมอาหารของเฉี่ยนเฉี่ยนแล้ว
"วันนี้ผมจะมาพาทุกคนทำเมนูง่าย ๆ อย่างสเต๊ก และมันบดนะครับ ผมก็ทำครั้งแรกเหมือนกัน เรียนรู้ไปด้วยกันนะครับ"
จางเฉี่ยนกางสูตรอาหารออกมาวางไว้ข้าง ๆ ก่อนจะนำเนื้อที่เก็บรักษาเอาไว้อย่างดีโดยหุ่นยนต์พ่อบ้านออกมา หมักทิ้งไว้ด้วยวัตถุดิบจากธรรมชาติ ที่เรียกว่าพริกไทยดำ ออริกาโน่ เกลือ และนม นมของดาวเคลาสเทียร์เป็นวัตถุดิบสังเคราะห์ที่มีความใกล้เคียงกับวัตถุดิบธรรมชาติมากที่สุดที่มนุษย์จะทำขึ้นมาได้ด้วยเทคโนโลยีในปัจจุบัน ระหว่างรอเนื้อหมักเข้าที่ จางเฉี่ยนก็นำมันที่เก็บได้ตั้งแต่มาถึงดาวดวงนี้ที่เหลือจากการทำแกงกะหรี่ไปก่อนหน้า มาต้ม ลอกเปลือก และผสมนม พริกไทยและเกลือเล็กน้อย ของบางอย่างอาจจะขาดไปบ้างแต่ก็ตัด ๆ ทิ้งไป ใช้เท่าที่มีไปก่อน
ในความคิดของจางเฉี่ยนยังไงซะตนก็เป็นคนกินเอง ขาดนิดขาดหน่อยขอแค่อร่อยก็พอแล้ว
เมื่อเนื้อหมักได้ที่แล้วจางเฉี่ยนก็นำมาย่างด้วยไฟ จางเฉี่ยนย่างเนื้อไว้ค่อนข้างเยอะเพราะจะได้เอาไว้เป็นอาหารของท่านจอมพลมังกรน้อยแสนหยิ่งทะนงของตนด้วย
ตั้งแต่วันที่มังกรน้อยกินแกงกะหรี่ของจางเฉี่ยนจนหมด จางเฉี่ยนก็ได้สถาปนามังกรน้อยเป็นท่านจอมพลผู้เอาแต่ใจ และหยิ่งทะนงในทันที ถ้าไม่นับเวลาอาหารที่แสนจะขี้อ้อนอะนะ นิสัยอื่น ๆ ก็แทบไม่ต่างจากข่าวลือเกี่ยวกับท่านจอมพลของจักรวรรดิที่ว่าเป็นพวกเอาแต่ใจ และเย่อหยิ่งไม่สนใคร ช่างเหมือนกับเจ้ามังกรน้อยของเขาจริง ๆ แล้วดูเหมือนเจ้าตัวน้อยจะชอบเสียด้วย นิสัยเสียจริง ๆ เลยเจ้าตัวนี้
"เสร็จแล้วครับทุกคน เรามาลองทานกันดีกว่า วัตถุดิบอาจขาด ๆ ไปบ้าง แต่ก็คิดว่าน่าจะยังอร่อยอยู่นะครับ"
[สวยกว่านี้ก็ไม่มีละน้อง] : ตื่นเต้นจังเลยอยากชิมแล้ว กลิ่นหอมมาก
[รอเลน เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว] : ฮือ ๆ กลิ่นดีมาก หิวแล้ว
เทคโนโลยีในการไลฟ์สตรีมในปัจจุบันสามารถส่งผ่านกลิ่น และรสชาติหรือแม้แต่การสัมผัสได้โดยสตรีมเมอร์จะเป็นผู้ตั้งค่าระบบด้วยตัวเอง และครั้งนี้จางเฉี่ยนก็ได้ตั้งค่าเป็นการรับรู้แบบบุคคลที่ 1 ทุกคนที่รับชมไลฟ์ของเขาจะได้ทั้งรูป รส กลิ่น เสียง เหมือนที่จางเฉี่ยนรู้สึก แต่จะอิ่มหรือหิวนั้น มาอาจรู้ได้
"ก่อนอื่นเรามาชิมสเต๊กกันก่อนดีกว่า" กัดเข้าไปคำแรกน้ำในเนื้อก็ทะลักออกมา ชุ่มฉ่ำ เนื้อสัมผัสของเนื้อมีความนุ่มนวล หอมกลิ่นพริกไทยดำอ่อน ๆ ต่อด้วยมันบดที่ให้สัมผัสนวล ๆ นม ๆ
[รอเลน เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว] : อร่อย อร่อย อาหารธรรมชาติอร่อยได้ขนาดนี้เลยเหรอ
[สวยกว่านี้ก็ไม่มีละน้อง] : อร่อยมาก ไหนบอกวัตถุดิบขาดไง ทำไมอร่อยขนาดนี้ละเฉี่ยนเฉี่ยนน้อย
[ฉันผู้มาก่อนการณ์] : เฉี่ยนเฉี่ยนน้อยทำไว้ตั้งเยอะแบ่งให้พวกพี่สาวได้ลองชิมของจริงบ้างสิ
[รอเลน เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว] : ใช่แล้ว ๆ พวกพี่สาวออกค่าส่งเองก็ได้นะเฉี่ยนเฉี่ยน
"ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากให้นะครับ แต่ดาวที่ผมอยู่ค่อนข้างห่างไกล หนึ่งเดือนจะมียานโดยสารระหว่างดวงดาวมาสักครั้ง ต้องขอโทษด้วยนะครับ ผมจะลองหาทางดู" จางเฉี่ยนตอบออกไปตามตรง ดาวกันดารมีเยอะแยะคงไม่รู้หรอกว่าดาวนี้คือดาวบลูสกาย
บอกตามตรงถ้าไม่ใช่เพราะเทคโนโลยีสุดล้ำที่ติดมากับหุ่นยนต์พ่อบ้าน ที่ใคร ๆ ต่างก็บอกว่าเป็นฟังก์ชันไร้สาระ อย่างฟังก์ชันตรวจจับและขยายสัญญาณ 100 เท่าละก็ เขาคงมานั่งไลฟ์แบบนี้ไม่ได้แน่
"แล้วก็สเต๊กที่เหลือผมไม่ได้เอาไว้กินคนเดียวครับ ผมมีสัตว์เลี้ยงด้วยแหละทุกคะ…" ยังไม่ทันที่จางเฉี่ยนจะพูดจบประโยคดี อยู่ ๆ มังกรน้อยก็กระโดดพุ่งไปยืนอยู่บนหัวของจางเฉี่ยน ก่อนจะใช่อุ๋งเท้าหน้าข้างซ้ายตีไปที่หัวของจางเฉี่ยนโทษฐานที่มาเรียกตนเองว่าสัตว์เลี้ยง
"โอ๊ย ๆ มังกรน้อย ขอโทษ ๆ อย่าตีสิ มาแนะนำตัวกับทุกคนกัน" จางเฉี่ยนอุ้มมังกรน้อยบนหัวมานั่งบนตักของตนเองพร้อมแนะนำมังกรน้อยกับทุกคนในไลฟ์
"นี่ครับทุกคน มังกรน้อยของผม ผลเรียกเจ้านี่ว่าท่านจอมพลครับ ดูสิครับทุกคนความเอาแต่ใจของมันแค่บอกว่าเป็นสัตว์เลี้ยงก็โดนตีสะแล้ว โอ๊ย ๆ" จางเฉี่ยนเอ่ยอย่างขำขัน โดยหารู้ไม่ว่าตนเองได้สร้างความแตกตื่นให้กับคนในไลฟ์อีกครั้ง
"งั้นวันนี้ผมไปก่อนนะครับ บาย ๆ" พร้อมกับจับอุ๋งเท้ามังกรน้อยมาบาย ๆ คนดูเช่นกัน
"เอาละมังกรน้อย ได้เวลาอาหารของเราแล้วมากินกันเถอะ" หนึ่งคน หนึ่งมังกรนั่งทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย โดยหารู้ไม่ว่าตนเองได้ทิ้งระเบิดลูกใหญ่สู่เครือข่ายดวงดาวแห่งจักรวรรดิเคลาสเทียร์ไว้เรียบร้อย
ณ ศูนย์วิจัยจักรวรรดิเคลาสเทียร์ ดาวกรีนวิช
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันมังกรน้อยตัวเมื่อกี้คงไม่ใช่ท่านจอมพลของจักรวรรดิที่หายตัวไปก่อนหน้านี้หรอกนะ แล้วทำไมถึงไปอยู่กับเฉี่ยนเฉี่ยนน้อยได้ละ นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ไหนจะวัตถุดิบธรรมชาติเยอะแยะพวกนั้นอีก ในฐานะหนึ่งในนักวิจัยด้านวัตถุดิบธรรมชาติ รอเลน สเตลา ก็ตื่นเต้นมากที่ได้เห็นวัตถุดิบมากมายขนาดนั้น เรื่องนี้ต้องบอกหัวหน้าซะแล้ว
"หัวหน้าคะ ดิฉันมีอะไรอยากให้ดูค่ะ" รอเลนเดินไปหาหัวหน้าที่ยืนอยู่ไม่ไกลพร้อมเปิดไลฟ์ของเฉี่ยนเฉี่ยนน้อยให้หัวหน้าของเธอดอกเตอร์เกรย์ ฮิวสตันได้ดู ทั้งเรื่องของวัตถุดิบธรรมชาติมากมายที่จางเฉี่ยนค้นพบ และถึงขั้นสามารถนำมาประกอบอาหารได้ ถึงแม้เจ้าตัวจะบอกว่าเป็นผลงานวิจัยของพ่อแม่ตนเองก็ตามที
แล้วไหนจะเรื่องของมังกรน้อยที่อยู่กับจางเฉี่ยน คนเดียวที่เธอนึกออกคือท่านจอมพลที่เป็นเพื่อนกับหัวหน้าของเธอที่มีพลังสัตว์อสูรวิญญาณเป็นมังกรดำหนึ่งเดียวของจักรวรรดิ หรือหากนั้นไม่ใช่ท่านจอมพล แต่เป็นมังกรจริง ๆ ก็ยิ่งแล้วใหญ่เพราะนั้นหมายความว่าเฉี่ยนเฉี่ยนน้อยของเธอ ได้ค้นพบสัตว์ที่สูญพันธุ์ไปแล้วน่ะสิ
"เด็กคนนี้อยู่ที่ไหนกัน" เกรย์ถามด้วยความสนใจใคร่รู้ วัตถุดิบพวกนั้นน่าสนใจจริง ๆ แต่การที่ได้เห็นเพื่อนของตนมีสภาพเช่นนั้นก็อดขำไม่ได้ เกรย์แค่มองปราดเดียวก็รู้ว่า มังกรดำในวิดีโอเป็นเพื่อนของตนแน่นอน เพราะโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก และเห็นร่างมังกรวัยเด็กของเพื่อนมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง หรือจะเรียกว่าถูกเจ้ามังกรนั้น ประทุษร้ายมาหลายครั้ง รอดมาได้จนโตขนาดนี้ก็นับว่าตนทนทายาดมาทีเดียว
"ไม่ทราบเลยค่ะ ฉะ... เออ สตรีมเมอร์บอกว่าเป็นดาวห่างไกลที่หนึ่งเดือนจะมียานโดยสารระหว่างดวงดาวไปแค่ครั้งเดียว แล้วก็บอกว่าถูกส่งไปฝึกงานที่นั่นค่ะ" รอเลนบอกข้อมูลทุกอย่างที่เธอรู้เกี่ยวกับสถานที่แห่งนั้นให้หัวหน้าของเธอได้รับรู้
"รีบหาให้เจอว่าดาวดวงนั้นคือที่ไหน ที่นั่นต้องมีประโยชน์ต่อการวิจัยของพวกเรามากแน่ ๆ" เกรย์เอ่ยด้วยความตื่นเต้น แต่ที่ตื่นเต้นกว่าคือตนอยากจะไปเยอะแยะเจ้าเพื่อนนั้นซะหน่อย
"ค่ะ หัวหน้า" รอเลนตอบออกไปด้วยความตื่นเต้นในวัตถุดิบเหล่านั้นที่พวกเธอพยายามมาทั้งชีวิตเพื่อวิจัยขึ้นมา แต่ใครจะคิดว่าเฉี่ยนเฉี่ยนน้อยจะกระบาลเป็นผู้คนพบซะนี่
"แล้วก็อย่าพึ่งเอาเรื่องนี้ไปบอกใครละ ติดต่อหาแอนเดียสที่สตาร์เทียร์ให้ช่วยปิดการมองเห็นของช่องนี้ไปสักพัก จะใช้เหตุผลอะไรก็ได้ ก่อนที่จะมีคนรู้เรื่องมากกว่านี้" เกรย์ออกคำสั่งกับรอเลน
แค่การค้นพบวัตถุดิบแค่อย่างหรือสองอย่างก็เป็นเรื่องใหญ่มากพอแล้ว แต่สตรีมเมอร์คนนี้กลับนำมาทำอาหารได้ เด็กคนนี้ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่ ๆ แถมเพื่อนเขาที่อยู่ ๆ ก็ขาดการติดต่อไปจนผู้คนวุ่นวายตามหากันไปทั้งจักรวรรดิ ยังไปอยู่กับเด็กคนนั้นอีก ไม่ตรวจสอบไม่ได้แล้ว ถึงใจจริง ๆ จะอยากหาเรื่องล้อเพื่อนมากกว่าก็ตามที
บนโลกออนไลน์ เครือข่ายของดาวจักรวรรดิ
แอคเคาท์ [ฉันผู้มาก่อนการณ์] หนึ่งในผู้ติดตามแฟนพันธุ์แท้ของจางเฉี่ยน เธอเป็นพวกที่มักจะทำงานนั่งโต๊ะตลอดเลยมักจะดูสตรีมหลาย ๆ ช่องและช่องของเฉี่ยนเฉี่ยนก็เป็นหนึ่งในช่องที่เธอชอบเพราะไม่มีพวกคอมเมนต์ขยะ อีกทั้งเฉี่ยนเฉี่ยนน้อยของเธอก็ยังน่ารัก พูดเพราะ แถมยังดูเอ๋อ ๆ อีก เรียกรวม ๆ ก็คือทำอะไรแม่ก็ว่าน้องน่ารักที่สุด สถาปนาตัวเองเป็นแม่เฉี่ยนเฉี่ยนละจ้า
[ฉันผู้มาก่อนการณ์] แชร์วิดีโอของ เฉี่ยนเฉี่ยนน้อย พร้อมแคปชัน
โอ้ย อาหารจากวัตถุดิบธรรมชาติมันอร่อยได้ขนาดนี้เลยเหรอ ไหนจะมีมังกรเป็นสัตว์เลี้ยงอีก เฉี่ยนเฉี่ยนน้อยจะสุดยอดเกินไปแล้ว
หยางหยางที่หนึ่งในดวงใจ : มังกรสูญพันธุ์ไปแล้วจะไปมีได้ยังไงกัน ประสาท
ฉันผู้มาก่อนการณ์ : ก่อนจะว่าคนอื่นช่วงไปดูวิดีโอก่อนจ้า
หยางหยางที่หนึ่งในดวงใจ : ไปดูมาแล้ว ขอกราบอภัย @ฉันผู้มาก่อนการณ์ ด้วย นอกจากจะเลี้ยงมังกรแล้วยังทำอาหารอร่อยอีก ตกฉันไปได้แล้วจ้า
ซินดี้นักชิมขั้นเทพ (สถาปนาตัวเอง) : ใด ๆ คือสตรีมเมอร์น่ารักมาก ท่านจอมพลมังกรน้อยก็น่าร้ากกกก
หลิวลู่ลม : กดติดตามแล้วหนึ่ง เมื่อไหร่สตรีมเมอร์จะสตรีมอีกนะ อยากให้ไลฟ์ทำอาหารอีกจังเลย
ซันเดย์ เดอะเบส : ใด ๆ คือตามดูย้อนหลังทุกไลฟ์เลยครับ สตรีมเมอร์น่ารักสุด
คอมเมนต์ใต้โพสต์ของ [ฉันผู้มาก่อนการณ์] ยังมีอีกมากมาย ทั้งคนที่สงสัยเกี่ยวกับมังกร สงสัยเกี่ยวกับอาหาร แต่ที่คนดูจะโฟกัสเป็นพิเศษคือความน่ารักของสตรีมเมอร์ที่ดูโก๊ะ ๆ น่ารัก พูดจาดี ทำให้หลายคนที่ได้ดูวิดีโอย้อนหลังของจางเฉี่ยนกดติดตามจางเฉี่ยนในทันที ส่งผลให้จากผู้ติดตามไม่กี่สิบคน เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเป็นพันกว่าคนเพียงช่วงข้ามคือเท่านั้น โดยคนที่เป็นเจ้าของช่องอย่างจางเฉี่ยนไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย