ส่วนที่ 6 ตอนที่ 092

ตอนที่ 92 เห็นหน้าก็เบื่อแล้ว

ทั้งนอกและในสถานศึกษาหนานซีเงียบงันไร้เสียง

ไหวเหรินไม่อาจตอบคำ

นางรู้ดีว่าเรื่องมาถึงขั้นนี้ไม่มีทางที่จะแก้ไขกลับกลาย แต่เมื่อนึกถึงภาพอารามพังทลายเหล่าศิษย์ล้มตาย นางก็ได้แต่พยายามเกลี้ยกล่อมเป็นครั้งสุดท้าย

“ข้ารู้ว่าวิธีที่ข้าทำไปนั้นขัดกับกฎของอาราม แต่ข้าไม่อาจทนดูพวกท่านสองคนลากสถานศึกษาหนานซีลงนรกได้”

นางปรายตามองสวีโหย่วหรงกับเฉินฉางเซิงและกล่าว “พวกท่านไม่มีสิทธิ์ทำเช่นนั้น”

สวีโหย่วหรงลุกขึ้นและจ้องตานางอย่างสุขุม “ก่อนอาจารย์จากไป นางกล่าวกับข้าว่าสถานศึกษาหนานซีมีแต่ผู้บำเพ็ญเพียรสตรีที่มีนิสัยอ่อนโยนแต่กำเนิด แต่ก็ยากที่จะเลี่ยงการใช้ชีวิตในโลกที่วุ่นวาย แต่การใช้ชีวิตโดยปกป้องเส้นทางแห่งจิตของตนเองเงียบๆ ยิ่งเป็นวิธีที่โง่เขลายิ่งกว่า ขัดกับเต๋าของสถานศึกษาหนานซีอย่างสิ้นเชิง”

ไหวเหรินถาม “ศิษย์พี่กับท่านเคยคิดถึงสถานการณ์ของโลกบ้างหรือไม่ อย่างเช่นแม่น้ำเฮิ่นเหอท่วม แค่ประมาทเพียงนิดเดียวก็จะส่งผลให้เรือล่มผู้คนล้มตาย”