ตอนที่ 42 ยุคแม่น้ำภูเขามีท่านอ๋องออกมา
สำหรับยอดฝีมืออย่างเซียวจางหากใช้คำว่า ‘อนาถ’ บรรยายสถานการณ์ของเขาย่อมหมายความว่าเขาต้องอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายอย่างมาก
ถังซานสือลิ่วถาม “เพราะเขาช่วยหวังผ้อในตอนนั้นอย่างนั้นหรือ”
ฮู่ซานสือเอ้อร์ตอบ “ถูกต้อง เขาทำลายแผนของปรมาจารย์เต๋าในจิงตู ทำให้ขุนนางทุกระดับขุ่นเคือง ตอนนี้ราชสำนักไม่อาจแตะหวังผ้อได้แม้แต่น้อยจึงไม่ยอมปล่อยเซียวจางไป เพื่อที่จะแสดงอำนาจและกู้หน้าคืนมา พวกเขาได้ไล่ล่าเซียวจางช่วงหลายปีมานี้ในฐานะอาชญากร เขาถูกไล่ราวกับสุนัขจรจัดนับว่าน่าอนาถทีเดียว”
สำหรับฮว่าเจี่ยเซียวจางยอดฝีมือบนประกาศเซียวเหยา การมีชื่อบนบัญชีค่าหัวของราชสำนักและถูกตามล่านั่นดูเหมือนจะเป็นเรื่องเหลือเชื่อ
ต้องไม่ลืมว่าราชสำนักมียอดฝีมือนับไม่ถ้วน พวกเขาสามารถผลัดเปลี่ยนกันพักผ่อน ทว่าเซียวจางตัวคนเดียวไม่มีญาติหรือเพื่อน ไม่ว่าเขาจะไปที่ใด ก็ต้องระแวดระวังและซ่อนตัวไว้ ไม่เช่นนั้นตอนที่ออกมากินบะหมี่ก็อาจพบเจอมือสังหารที่ชั่วร้ายที่สุดจากกรมอาญาหรือมือปราบที่มากประสบการณ์ของกรมราชทัณฑ์ และนี่ไม่ใช่เวลาแค่วันเดียวแต่คือทุกขณะในชีวิต
Support your favorite authors and translators in webnovel.com