ส่วนที่ 6 ตอนที่ 008

ตอนที่ 828 พืชน้ำที่ก้นแม่น้ำเวิ่นสุ่ย

ลมพลันหยุดพัด และเมฆบดบังอาทิตย์อัสดง ราตรีดูเหมือนจะมาถึงเร็วขึ้น แสงสีทองบนผิวน้ำค่อยๆ หม่นมัวลง

ในเวลาอันสั้น สองฝั่งแม่น้ำเวิ่นสุ่ยก็เย็นลงและกลิ่นอายชั่วร้ายซึมเข้าสู่โซ่และประตูบ้านที่ปิดแน่น

หลัวปู้นั่งบนชั้นสองของร้านอาหาร เมื่อเขาฟังทำนองของนักดนตรีตาบอด เขาก็หลับตาลงช้าๆ มือขวาตกลงที่ด้ามกระบี่และลูบคลำมันเบาๆ

แม้เขาไม่มีความมั่นใจว่าจะสู้กับความแข็งแกร่งยากหยั่งถึงของตระกูลถังได้ ในอดีตอย่างมากเขาก็ส่งคำเตือนไป แต่ตอนนี้เขาต้องการจะลองดู

เพราะในอดีต กระบี่ที่เขาใช้เป็นกระบี่สัมฤทธิ์ที่เขาหลอมสร้างขึ้นในหมู่บ้านตีนเขาด้วยเงินสองพวง แต่ตอนนี้เขาใช้กระบี่ที่ต่างไป

ด้วยกระบี่ในมือเขาสามารถก้าวเดินไปท่ามกลางหญ้าน้ำค้างแข็งราวกับกระบี่ เหลี่ยนร่างกายให้เป็นกระบี่ แม้ยามเผชิญหน้ากับยอดฝีมือเขตแดนเทพศักดิ์สิทธิ์ เขาก็ยังมั่นใจว่าดวงจิตยังสว่างเจิดจ้า

เขาหลับตา ฟังเสียงดีดฉินจากด้านล่าง ฟังเสียงน้ำกระทบฝั่ง ฟังเสียงโซ่กระทบกับผิวน้ำ สัมผัสทุกสิ่งในโลก

ทันใดนั้นหูของเขาก็กระดิก