ส่วนที่ 5 ตอนที่ 140

ตอนที่ 806140 ภาพหายากของเมืองฤดูใบไม้ร่วงในสายลมฤดูใบไม้ผลิ

หลังจากดื่มสุรารสแรงไปคำใหญ่ หลัวปู้ก็ยังคงสีหน้าเรียบเฉย

เฉินฉางเซิงมองไปที่เขา รู้สึกไม่อยากที่จะแยกจากอยู่บ้าง

“แล้ว...เราจะไปไหน” เขาพูดกับหลัวปู้

หลัวปู้โบกไหสุราในอากาศ บ่งบอกว่าเขารู้แต่ก็ยังไม่พูดอะไร

เฉินฉางเซิงรู้สึกไม่ยินดีอยู่บ้าง คิดในใจ หากเจ้าไม่คิดจะพูดเพราะอยากจะรักษารูปแบบของตัวเองเอาไว้ อย่างน้อยก็เสนอสุราให้ข้าก่อนจากกันสักหน่อยไม่ได้หรือ

อันที่จริง หลัวปู้ได้ทำตัวแปลกไปช่วงไม่กี่วันมานี้ หลังจากดื่มสุราพูดคุยกันที่ริมลำธาร หลัวปู้ก็เปลี่ยนท่าทีต่อเฉินฉางเซิงไปเล็กน้อย

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ยินดีจะสนทนากับเฉินฉางเซิงอีกต่อไป ไม่ต้องพูดถึงความสนิทสนม อย่างไรก็ตามกระนั้นเขาก็ไม่ได้มีความเป็นศัตรูแต่อย่างใด กลับกัน มันรู้สึกเหมือนว่าเขาต้องการจะปลีกตัวห่างและต้องการจะทำตัวเหมือนคนแปลกหน้า

แต่เขาไม่ใช่คนแปลกหน้าจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เขากินยาหรือป้อนอาหารม้าบนทุ่งเฉินฉางเซิงก็รู้สึกได้ว่าหลัวปู้มองดูจากระยะไกล

การมองดูนี้เหมือนกับการสำรวจมากกว่า

แต่เพราะเหตุใดกัน