ส่วนที่ 5 ตอนที่ 121

ตอนที่ 787 121 หลังจากการจากไป

สัตว์ประหลาดมองไปที่พวกมาร แยกเขี้ยวยิงฟัน เสียงคำรามต่ำดังมาจากปาก เห็นได้ชัดว่าตั้งใจจะข่มขู่ตักเตือน

สุดท้ายแล้วก็ได้แต่แสร้งกัดใส่อากาศสองสามครั้ง

มันรู้แล้วว่าพวกมารเหล่านี้แข็งแกร่งกว่ามันมาก มันไม่มีโอกาสเลย

สัตว์ประหลาดส่งเสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดและระคนเกลียดชัง ขุดลงไปในหิมะ มุ่งหน้าลงใต้

เห็นได้ชัดว่าสัตว์ประหลาดจากพรรคฉางเซิงอ่อนแอกว่ายอดฝีมือเผ่ามารในที่แห่งนี้ ทว่าแต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ไม่ว่าจะเป็นราชามารหรือผู้บัญชาการมาร ต่างก็เผยความระแวงกังวลต่อสัตว์ประหลาดตัวนี้ หลังจากแน่ใจว่าสัตว์ประหลาดไปไกลแล้วพวกเขาจึงผ่อนคลายได้จริงๆ

ราชามารเงยหน้าขึ้นมองศีรษะของยักษ์ล้มภูเขาและถาม “ไห่ตี๋ล่ะ”

หากบิดาเขายังปกครองอยู่ คำถามนี้ไม่มีทางถามเช่นนี้ เพราะสิ่งเดียวที่ทำให้ราชามารเงยหน้าได้มีแต่ดวงวิญญาณของผู้จากไปเท่านั้น บางทีอาจเป็นเพราะราชามารหนุ่มไม่ทันนึกถึงเรื่องนี้ หรืออาจเพราะผู้บัญชาการมารจงใจทำให้เขารู้เรื่องนี้ ผู้บัญชาการมารจึงยังอยู่บนศีรษะของยักษ์ล้มภูเขาไม่ลงมา

“ตายแล้ว”

“ดีมาก”