ส่วนที่ 3 ตอนที่ 006

ตอนที่ 6 สายฝนในยามเช้า

นึกถึงทุ่งหญ้า หุบเขาอัสดงในสวนโจว และพวกคัมภีร์ลัทธิเต๋ากับพวกของเก่าที่ตกหล่นอยู่ภายในทะเลสาบ เฉินฉางเซิงแสนจะประหลาดใจ และก็ดีใจอย่างมาก ในตอนที่ออกมาจากสวนโจว เขาไม่รู้เลยว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น พูดอีกอย่างคือ เขาไม่รู้เลยว่าตนออกจากสวนโจวมาได้อย่างไร พริบตาเดียวเขาก็มาปรากฏตัวขึ้นตรงพื้นที่ราบหิมะในอาณาเขตเผ่ามารที่ห่างออกไปนับหมื่นลี้ เพราะว่าเขาไม่รู้ว่าในมือของคนชุดดำมีกระดานเหล็กชิ้นนั้นอยู่ เขาไม่เข้าใจถึงเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในสวนโจวในภายหลังเลย ล้วนเป็นพวกหัวเจี้ยฟูที่บรรยายให้เขาฟังระหว่างทางในภายหลัง

ถ้าหากสวนโจวยังไม่ได้พังพินาศไป ก็หมายความว่าแผ่นป้ายอนุสรณ์คัมภีร์สวรรค์ที่ถูกโจวตู๋ฟูขโมยออกไปเหล่านั้นยังสามารถปรากฏสู่แสงตะวันได้อีกครั้ง

ใช่ สิ่งที่สำคัญที่สุดในสวนโจว และก็เป็นสิ่งของที่ล้ำค่าที่สุด ไม่ใช่สุสานแห่งนั้น มิใช่อาวุธที่คนในอดีตเหล่านั้นเหลือทิ้งไว้ และยิ่งไม่ใช่ไก่ย่างแพะย่างเงินทองและหนังสือที่เขาโยนทิ้งลงทะเลสาบไปในตอนที่ต่อสู้กับปีกคู่ของหนานเค่อ แต่แน่นอนว่ามันก็คือแผ่นป้ายอนุสรณ์คัมภีร์สวรรค์