ส่วนที่ 2 ตอนที่ 007

ตอนที่ 7 ชีวิตถ้าเป็นเช่นแรกเจอ (1)

ไม่รู้ทำไม ความเร็วในการพูดของเฉินฉางเซิงช้ากว่าเวลาปกติ เหมือนกับลิ้นไม่ค่อยลื่นไหล มีความเชื่องช้าและโง่งม

สวีโหย่วหรงไม่ได้ตอบ ดันพื้นหยัดกายขึ้นนั่งดีๆ อย่างยากลำบาก พิงกำแพงหินของถ้ำหน้าผาอย่างไร้เรี่ยวแรง จากนั้นก็เงยศีรษะขึ้นมา แค่การกระทำที่ง่ายเช่นนี้ กลับทำให้นางหน้าซีดกว่าเดิมมาก นางมองไป๋ไห่ที่ตายไปแล้วข้างหน้าตัวเอง มองใบหน้าสีฉูดฉาดแก่ชราของคนผู้นี้ เงียบขรึมไร้คำพูด

ก่อนหน้าเป็นช่วงเวลาที่นางประสบอันตรายมากที่สุดในชีวิตนี้ นางถอนธนูถงออก แกล้งจะลอบโจมตี จากนั้นก็แพ้อย่างเป็นไปตามเหตุผล จงใจถูกไป๋ไห่ควบคุมไว้ นางต้องการให้ผู้เฒ่าพรรคตะวันตกผู้นี้ดูดเลือดของตัวเอง เพราะว่ามีเพียงนางที่รู้ว่าเลือดแท้หงส์สวรรค์ได้ปนเปื้อนพิษจำนวนมากที่หนานเค่อใส่ไว้

แผนการอันสุ่มเสี่ยงและน่ารังเกียจมากก็สำเร็จอย่างที่คิด แต่พอดีกันกับตอนที่นางเกิดความรู้สึกเสียดายภายหลังตอนนั้น ถ้าไม่ใช่ในช่วงเวลาสุดท้ายไป๋ไห่ถูกมือนั้นผลักออกไปจากคอของนาง เช่นนั้นก่อนที่เขาจะโดนพิษตายไปมีโอกาสสูงที่จะดูดเลือดแท้หงส์สวรรค์หยดสุดท้ายของนางจนหมด แล้วนางก็จะตายไปจริงๆ