ส่วนที่ 1 ตอนที่ 132

ตอนที่ 132 ป่าต้มเวลา

เฉินฉางเซิงตกตะลึงเล็กน้อย ไม่ว่าจะตามเหตุผลหรือว่าหลักทำนองคลองธรรม เวลานี้คนทั้งสองพูดคุยกันเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยเหมาะสมนัก แต่โก่วหานสือก็ได้ถามออกมาตามสบายเช่นนี้ แต่ไหนแต่ไรเขามิได้มีความรู้สึกคิดร้ายต่อโก่วหานสือ เวลานี้ฝ่ายตรงข้ามแสดงท่าทางที่ตามสบาย ยิ่งทำให้เขารู้สึกสบาย ครุ่นคิดชั่วครู่ ก็บอกคำตอบของตนออกไป

“ข้าก็คิดว่าคงจะเป็นแนวคิดที่ท่านซ่งบรรยายตอนอยู่ที่แม่น้ำเหลียนนั่น ทว่าลำดับก่อนหลังที่ข้าจดจำกับที่เจ้าจดจำมีบางอย่างไม่เหมือนกัน”

โก่วหานสือกล่าวคำตอบของตน

ทั้งสองได้บอกให้ต่างฝ่ายทราบ พบว่าเหมือนกับการชุมนุมไม้เลื้อยมิปาน มีเพียงแค่เนื้อหาความรู้ที่แตกต่างกัน และยังในปี 1581 มีลำดับก่อนหลังการบำเพ็ญเพียรครั้งนั้น เฉินฉางเซิงศึกษาตำราเต๋าฉบับเก่าที่ยังมิได้รับการปรับปรุง โก่วหานสือเป็นธรรมดาที่ศึกษาฉบับที่นิกายหลวงได้ตรวจสอบแล้ว คนหนึ่งชนะในความหมายเดิม อีกคนชนะที่ความชัดเจน กลับเอ่ยไม่ชัดเจนว่าสิ่งใดคือสิ่งที่ถูกต้อง

ถึงแม้จะเป็นต้นฤดูใบไม้ผลิ ทว่า ริมทางเดินทั้งสองข้างมีต้นไม้สีเขียวเป็นร่มเงาบดบังแสงพระอาทิตย์ สวยงามและเงียบสงัดอย่างยิ่ง