ตอนที่ 125 เฟิ่งชางเป็นคนบ้าระห่ำ
การตัดสินใจของหมีซา ทำเอาเซี่ยเสวี่ยตกใจ “คุณชาย บาดแผลของท่านหนักหนานัก ยังต้องการการฟื้นฟูนะเจ้าคะ!”
เซี่ยเสวี่ยกล่าวจบ หมีซาก็รู้สึกเวียนหัวขึ้นมา ความเจ็บปวดถูกส่งมาจากตาข้างซ้าย ส่งผลกระทบไปถึงส่วนประสาท เขากุมตาซ้าย ทำให้เซี่ยเสวี่ยรีบเข้ามาประคองให้เขาเอนตัวลงนอน “คุณชาย ท่านรู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง เจ็บมากหรือไม่เจ้าคะ?”
หมีซาเจ็บปวดเสียจนทนไม่ได้ ทำได้เพียงหอบหายใจเฮือกใหญ่
เมื่อเห็นหมีซาเป็นทุกข์ถึงเพียงนี้ ในใจของเซี่ยเสวี่ยนั้นก็เจ็บปวดกว่าเขาเป็นร้อยเท่า “คุณชาย ยาพวกนั้นที่พวกเราพกมาด้วยล้วนจมหายไปกับน้ำแล้ว ที่นี่ยากไร้ห่างไกลยิ่งนัก อะไรก็หามีไม่......”
“ไม่เป็นไร” หมีซาถอนหายใจยาว แม้ว่าเขาอยากจะติดปีกแล้วบินไปสู่แคว้นตงหลู่สักเพียงใด แต่ความเจ็บปวดเมื่อครู่ก็ทำให้หมีซารู้ว่าตัวเขาในยามนี้นั้นแม้เพียงก้าวขาลงจากเตียงก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย ไม่อย่างนั้นเขาคงต้องทิ้งชีวิตไว้ที่แคว้นตงหลู่เป็นแน่ ทว่าเขาจะตายก่อนที่จะได้ครอบครองอี้เหลียนไม่ได้
Support your favorite authors and translators in webnovel.com