ตอนที่ 037

ตอนที่ 37 หากข้าได้เป็นฮ่องเต้

“สวรรค์ประทานภารกิจอันหนักหนาให้กับคนบางคน จะต้องให้เขาจิตใจทุกข์ทรมาน ให้เขาเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ให้เขาต้องทนหิวโหย ร่ายกายไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ให้ทุกอย่างที่เขาทำไม่เป็นไปดังหวัง กระตุ้นจิตใจของเขาเช่นนี้ให้เขามีนิสัยยืนหยัดไม่ท้อถอย เพิ่มความสามารถที่เขาไม่เคยมีมาก่อน คนๆ หนึ่ง เมื่อผิดพลาดบ่อยครั้งเขาถึงได้คิดแก้ไข จิตใจทุกข์ทรมานคิดหาทางออกไม่เจอเขาถึงได้มานะบุกบั่น ผู้อื่นเมื่อโกรธเคืองมักจะแสดงออกทางสีหน้า เมื่อเคียดแค้นมักจะแสดงออกทางวาจา เจ้าถึงได้รับรู้ แคว้นหนึ่งแคว้นหากไร้ซึ่งขุนนางที่ซื่อตรงต่อกฎหมาย และไร้ผู้มีความสามารถ มีคุณธรรม ที่คอยส่งเสริมเกื้อกูลให้แก่องค์กษัตริย์ ถึงแม้จะไร้แคว้นใกล้เคียงที่เป็นคู่แข่งได้สมน้ำสมเนื้อ หรือไร้การจ้องทำลายจากแคว้นอื่น แต่ก็มักจะเสี่ยงต่อการเสื่อมสลาย”

แค่คำพูดสั้นๆ แต่กลับทำให้หมิงเยว่เซิ่งจิตใจฮึกเหิม เลือดในกายเดือดพล่าน มองรถม้าของมู่หรงชีชีที่ห่างออกไปเรื่อยๆ เขากำจดหมายในมือแน่น ถึงได้รู้ว่าด้านหลังจดหมายยังเขียนไว้อีกประโยค “ไม่โหดเหี้ยมไม่นับเป็นชายชาตรี”