ส่วนที่ 5 บทที่ 117-1

บทที่ 117-1 ห้ามค้านโองการ

พระชายาอิงชินอ๋องเดินออกจากตำหนักไทเฮาโดยไม่หยุดพัก รีบไปยังห้องทรงหนังสือ

ฉินอวี้ยังคงอ่านวิจารณ์สาส์นกราบทูลข้อราชการ

พระชายาอิงชินอ๋องมาถึงก็มีคนเข้าไปรายงาน นางทนรอไม่ไหวจึงสาวเท้าตามเข้าไป

“พระชายา? ท่าน...เกิดอันใดขึ้นหรือ?” เสี่ยวเฉวียนจื่อกุลีกุจอสืบเท้ามาถาม

พระชายาอิงชินอ๋องดันเสี่ยวเฉวียนจื่อออก หลังถลันเข้าไปแล้วก็สาวเท้าไปยังโต๊ะทรงอักษรของฉินอวี้ เอ่ยถามฉินอวี้ที่อยู่หลังโต๊ะทรงอักษรหยกด้วยความเหนื่อยหอบ “หวายาโถวตั้งครรภ์แล้ว เจ้าปิดบังข้าใช่หรือไม่?”

ฉินอวี้ชะงัก เงยพระพักตร์มองพระชายาอิงชินอ๋อง “ตั้งครรภ์?”

“เด็กบ้า เจ้าอย่าแกล้งไม่รู้เรื่อง! อย่าบอกนะว่าเจ้าก็ไม่รู้ว่าหวายาโถวตั้งครรภ์แล้ว?” พระชายาอิงชินอ๋องขมวดคิ้ว

เสี่ยวเฉวียนจื่อตกใจจนตัวสั่น เรียกฝ่าบาทว่าเด็กบ้า มีเพียงพระชายาเท่านั้นที่กล้าเรียกแบบนี้

พู่กันของฉินอวี้ตกลงบนโต๊ะทรงอักษรหยก พระองค์ผุดลุกขึ้นยืน มองพระชายาอิงชินอ๋อง “ป้าสะใภ้ใหญ่ ท่านไปเอาเรื่องนี้มาจากไหน? นาง...จะตั้งครรภ์ได้อย่างไร?”