ส่วนที่ 5 บทที่ 111-2

บทที่ 111-2 กลโบราณคุมเชิง

เซี่ยฟางหวาถอยหลังหนึ่งก้าว เก็บมือกลับมา แล้วกล่าวกับฉินเจิง “เห็นไหม ข้าไม่บาดเจ็บแม้แต่ปลายเส้นผม?”

“อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าเจ้าแอบใช้เลือดหัวใจไปด้วย” ฉินเจิงมองนางด้วยใบหน้าเคร่งขรึม ก่อนเลื่อนมือไปกุมมือนาง

มือของเซี่ยฟางหวาเย็นเยียบ ใบหน้าเริ่มซีดอยู่บ้าง ครั้นเห็นสีหน้าไม่น่ามองของเขาก็กล่าวเสียงอ่อนโยน “ใช้สิ่งแลกเปลี่ยนเล็กน้อยนี้ แลกกับชีวิตของอวี้จ้าวเทียนและคนที่เขานำมานับว่าคุ้มค่า สายลับเหล่านี้ที่เรานำมาด้วยมิอาจจบชีวิตลงทั้งหมดในวันนี้ได้”

ฉินเจิงกุมมือนาง เอ่ยถามข้างหลัง “ยาของนางเล่า?”

ซื่อฮว่าสืบเท้าออกมาทันที หยิบขวดหยกใบหนึ่งมา “ท่านอ๋องน้อย ยาอยู่นี่เจ้าค่ะ”

ฉินเจิงรับขวดหยก เทยาออกมาสามเม็ด ส่งให้เซี่ยฟางหวา

เซี่ยฟางหวาสองจิตสองใจ “ขึ้นชื่อว่ายาย่อมมีพิษสามส่วน ข้าไม่…”

“ตัวเจ้าในเมื่อมีวิชากักขัง ยาแค่นี้คงทำร้ายเขาไม่ได้หรอก” ฉินเจิงบอก

เซี่ยฟางหวาพยักหน้า หยิบยาในมือเขามากินอย่างว่าง่าย

เวลานี้คนกลุ่มใหญ่ก็มาถึงแล้ว ม้วนฝุ่นบนพื้นตลบทั่วบริเวณ

หมอกหนาขวางกั้น มองไม่เห็นคนเบื้องหน้า