ส่วนที่ 5 บทที่ 077-1

บทที่ 77-1 เกาะกุมเข้ากระดูก

เซี่ยฟางหวาได้ยินถ้อยคำถ่ายทอดกลับจากเจิ้งเซี่ยวหยางก็เบาใจลงบ้าง

หากเป็นชาวเผ่าภูตผี การใช้วิชาภูตผีจะต้องทิ้งร่องรอยและเปิดเผยตัวตนไว้อย่างแน่นอน ประจวบเหมาะที่เจิ้งเซี่ยวหยางไปสืบตามร่องรอยว่าเป็นผู้ใดได้ แต่หากมิใช่ชาวเผ่าภูตผี ด้วยความสามารถของเจิ้งเซี่ยวหยาง ขอเพียงมีความเคลื่อนไหว ถึงแม้มีฝีมือขั้นสูง เกรงว่าจะมิอาจหนีไปง่ายๆ ภายใต้เงื้อมมือของเจิ้งเซี่ยวหยางเช่นกัน

ร่างกายนางตอนนี้ทำได้เพียงรอที่นี่ มิให้ฉินเจิงเป็นห่วง นี่เป็นการสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว

หลังพ่อบ้านออกไป ซื่อฮว่ากับซื่อม่อก็อยู่ขนาบข้างกายเซี่ยฟางหวา กลัวว่านางจะกลัดกลุ้มรู้สึกไม่ดี จึงชวนนางคุยเรื่องอื่นบ้างเป็นพักๆ

กระทั่งกลางดึก ภายนอกก็ยังไม่มีข่าวคราวใด

ซื่อฮว่ากับซื่อม่อหนังตาหนักอึ้งจนเปิดไม่ไหวแล้ว

เนื่องจากเซี่ยฟางหวานอนมาตลอดช่วงเช้า ตอนนี้ถึงกำลังเฝ้ารอก็ไม่รู้สึกง่วง ตวัดมือไล่ซื่อฮว่ากับซื่อม่อ “พวกเจ้าไปนอนเถอะ”

ทั้งสองพยายามเปิดตากว้างอย่างเต็มที่ ส่ายหน้าตอบ