ส่วนที่ 5 บทที่ 060-1

บทที่ 60-1 ปราณวิชาล่อลวง

จากเมืองหลวงถึงเมืองผิงหยาง เร่งม้าเต็มกำลัง สองชั่วยามครึ่งก็มาถึงแล้ว

แต่ทว่าฉินอวี้พะวงร่างกายของเซี่ยฟางหวาจึงมิได้วิ่งม้าเร็ว ตั้งใจผ่อนความเร็วลง ทำให้เลยเที่ยงคืนไปแล้วกว่าจะมาถึงเมืองผิงหยาง

ตลอดทางเป็นดังที่เซี่ยฟางหวาคิดไว้ ระหว่างทางไร้อุปสรรคและอุบัติเหตุใดๆ เกิดขึ้น ราบรื่นอย่างยิ่ง

ตอนที่ฉินอวี้กับเซี่ยฟางหวามาถึงหน้าประตูเมือง หลี่มู่ชิงได้ทราบข่าวก่อนหน้านี้แล้ว นำทหารม้ากองหนึ่งมารอรับที่หน้าประตูเมือง

ฉินอวี้ดึงเชือกบังเหียน เลิกคิ้วใส่หลี่มู่ชิง

หลี่มู่ชิงสืบเท้ามาถวายบังคม

ฉินอวี้โบกมืออย่างขอไปที ขณะเดียวกันก็เตือนหลี่มู่ชิง “ทางที่ดีเจ้าควรบอกเหตุผลที่ทำให้เราคิดว่าฟางหวาจำเป็นต้องมาเมืองผิงหยาง มิฉะนั้นเราจะสั่งลงโทษเจ้า”

หลี่มู่ชิงมองเซี่ยฟางหวาแวบหนึ่ง พบว่านางยันหน้าผาก เขาจึงยิ้มตอบ “กระหม่อมแค่สงสัยเท่านั้น ไม่มีเหตุผลที่เหมาะสมพอ ฝ่าบาทมิสู้ลงโทษกระหม่อมเสียตอนนี้ กระหม่อมจะได้ไม่ต้องเสียแรงเปล่า สุดท้ายกลับมีจุดจบไม่สวยงาม”

ฉินอวี้แค่นเสียงเย็น “เจ้าคิดว่าเราล้อเล่นกับเจ้าหรือ”