ส่วนที่ 5 บทที่ 049-1

บทที่ 49-1 ปะทะที่พรมแดน

ระหว่างที่ทั้งสองกำลังคุยกัน ฉินอวี้ก็กลับมาที่ตำหนักบรรทมแล้ว

เซี่ยฟางหวาเห็นว่าหน้าของฉินอวี้ค่อนข้างตึงเครียด นางจึงเอ่ยปากขึ้น “เจ้าก็รู้ข่าวฉินเหลียน

ถูกอวี้จ้าวเยี่ยนจับตัวไปแล้วเช่นกันใช่หรือไม่”

ฉินอวี้พยักหน้า ค่อนข้างมีโทสะ “เป็นท่านหญิงดีๆ ไม่ชอบ รั้นจะไปแดนพายุทรายอย่างม่อเป่ยให้ได้ ตอนนี้เกิดเรื่องขึ้นจนได้ ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ” หยุดชั่วครู่ ก่อนเอ่ยอย่างเสียใจภายหลัง “เสด็จพ่อสวรรคต ตอนที่ข้ากลับเมืองไม่ควรพะวงเรื่องอาการบาดเจ็บของนาง ควรพานางกลับมาด้วยก็ดี”

“นางอยากออกไปเปิดหูเปิดตา ถึงแม้ตอนนั้นเจ้าพานางกลับ นางก็ยังคงแอบหนีไปอยู่ดี” เซี่ยฟางหวาบอก “อย่าโมโหไปเลย อย่างมากสุดก็แค่ปล่อยอวี้จ้าวเยี่ยนผ่านด่านไป”

“ทำเช่นนั้นได้อย่างไร” ฉินอวี้ขมวดคิ้ว เอ่ยด้วยโทสะ “ไหนเลยจะปล่อยเขาไปง่ายๆ”

“แต่จะเมินเฉยชีวิตฉินเหลียนไม่ได้” เซี่ยฟางหวาบอก “ยังมีเวลาอีกนาน”

ฉินอวี้นั่งลงบนเก้าอี้ ดื่มน้ำชาเย็นชืดแก้วหนึ่ง “ไม่รู้ว่าจื่อกุยมีวิธีการดีๆ หรือไม่ ที่ช่วยได้ทั้งฉินเหลียน และปล่อยอวี้จ้าวเยี่ยนไปไม่ได้”