ส่วนที่ 5 บทที่ 039-1

บทที่ 39-1 โกรธไม่ลง

หลังจากจินเยี่ยนออกมาจากห้องทรงหนังสือแล้ว ก็ถอนหายใจยาวเหยียด

เจิ้งเซี่ยวหยางถูกคุมตัวเข้าคุกมืดไปแล้ว นอกห้องทรงหนังสือเงียบสงบ ไร้เสียงโหวกเหวกโวยวายใดๆ

นางยืนนิ่งนอกห้องทรงหนังสือพักหนึ่ง ก่อนหมุนตัวเดินไปยังตำหนักไทเฮา

องค์หญิงใหญ่ถูกยกไปยังตำหนักไทเฮาในสภาพที่หมดสติ ไทเฮาตกพระทัย รีบตรัสถามสาเหตุ แล้วให้คนรีบไปตามหมอหลวงมา

ไม่นานหมอหลวงก็วิ่งกระหืดกระหอบมา ตรวจชีพจรให้องค์หญิงใหญ่ สักพักต่อมาก็ทูลรายงานไทเฮาด้วยความเคารพ “องค์หญิงใหญ่ถูกไฟโทสะโจมตีหัวใจ ทำให้หมดสติไปชั่วคราว มิได้ร้ายแรงพ่ะย่ะค่ะ”

“ต้องออกเทียบยาหรือไม่” ไทเฮาถาม

หมอหลวงส่ายหน้า “ตามความเห็นกระหม่อม มิต้องออกเทียบยา แต่กระหม่อมจะฝังเข็มให้องค์หญิงใหญ่ ครู่เดียวก็ฟื้นขึ้นมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

ไทเฮาพยักพระพักตร์ “เช่นนั้นเจ้ารีบฝังเข็มให้นางเถอะ”

หมอหลวงทำตามบัญชาอย่างเชื่อฟัง หยิบเข็มทองออกมา ทำการฝังเข็มให้องค์หญิงใหญ่

สักพักถัดมา องค์หญิงใหญ่ก็ค่อยๆ ฟื้นขึ้นมา

“ฟื้นแล้วจริงด้วย” ไทเฮาทรงดีพระทัย รีบก้าวขึ้นมาทันที