ส่วนที่ 5 บทที่ 037-2

บทที่ 37-2 อ่อนโยนนุ่มละมุน

จวนองค์หญิงใหญ่ย่อมทราบข่าวแล้วเช่นกัน ตั้งแต่องค์หญิงใหญ่กลับถึงจวนเมื่อวานก็ทำลายข้าวของในห้อง โกรธจนงดอาหาร และไม่ขอพบจินเยี่ยน ตลอดทั้งคืนล้วนหลับไม่สนิทดี บุตรีที่นางเฝ้าทะนุถนอมมาเป็นอย่างดี ไฉนถึงได้เลือกออกเรือนกับเจ้าสารเลวเจิ้งเซี่ยวหยางนั่น

หลังจินเยี่ยนกลับถึงจวนก็มาหาองค์หญิงใหญ่ แต่ถูกนางโกรธจนบริภาษใส่ชุดหนึ่ง จินเยี่ยนจึงถือโอกาสกลับมาที่เรือนของตนเอง ปล่อยให้นางกระฟัดกระเฟียดต่อไป

เช้าวันนี้จินเยี่ยนมาทำความเคารพองค์หญิงใหญ่ หากแต่องค์หญิงใหญ่มีใบหน้าบึ้งตึง บอกให้นางไปขอฝ่าบาทยกเลิกการหมั้นหมายเสีย

จินเยี่ยนส่ายหน้า “ท่านอยากให้ลูกรีบแต่งออกไป หรืออยากให้ลูกไม่ออกเรือนกับใครเลยตลอดชีวิตกันแน่ เป็นแม่ชีน้อยเฝ้าอาราม”

“เจิ้งเซี่ยวหยางคนนั้นเป็นตัวอะไร ไฉนเจ้าถึงไม่เบิกตามองให้กว้าง เขาคู่ควรกับเจ้าหรือไม่ ต่อให้เขาถือรองเท้าให้เจ้าก็ไม่คู่ควร” องค์หญิงใหญ่กล่าวด้วยโทสะ