ส่วนที่ 5 บทที่ 034-1

บทที่ 34-1 เปิดใจคุยกลางดึก

สิ้นเสียง ฉินเจิงก็เริ่มจู่โจมรุกล้ำดินแดนเซี่ยฟางหวา

เซี่ยฟางหวาอดทนมิกล้าส่งเสียง กลับถูกเขาก่อกวนจนควบคุมตัวเองมิได้ แม้ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น แต่ก็มิอาจห้ามเสียงครางแผ่วเบาที่เล็ดลอดออกมาเพราะถูกเขารังแกได้

โชคดีที่ตอนนี้ดึกแล้ว บนถนนไม่มีใครผ่านมาทั้งนั้น

และโชคดีที่ล้อรถบดเบียดกับพื้นถนน กีบเท้าม้าเยื้องย่างไปทีละก้าว จึงกลบเสียงและการเคลื่อนไหวอันเล็กน้อยได้

โลกภายนอกสงบเงียบถึงที่สุด แต่ภายในรถม้าร้อนระอุอย่างยิ่ง

ม่านรถม้าผืนหนากั้นไว้ ด้านในรถม้ายามวิกาลแขวนไข่มุกราตรีขนาดเล็กเอาไว้เม็ดหนึ่ง สร้างแสงสว่างเพียงเล็กน้อยจนมิอาจส่องทะลุม่านผืนหนาได้ เพียงแค่ส่องสะท้อนในรถม้าอันเล็กแคบ แสงอันริบหรี่นั้นมากพอแค่ให้เห็นใบหน้าสะสวยซึ่งขึ้นสีแดงจัดของเซี่ยฟางหวาชัดเจน ผิวกายนุ่มลื่นดุจน้ำแข็งผสมหยก

อาภรณ์ทั้งหมดร่วงกอง โฉมสะคราญในรถม้าดั่งกลิ่นหอมหวนอันบริสุทธิ์

ฉินเจิงหายใจหนักหน่วง ควบคุมจิตใจตนเองไม่ไหวอีกต่อไป หาได้สนใจนางที่ไม่เห็นด้วยกับการทำเรื่องไม่ถูกกาลเทศะในรถม้าบนท้องถนนเช่นนี้ไม่ หากแต่บ้าคลั่งขึ้นมา