บทที่ 8-1 กลับจวนเข้าวัง
ร่างกายของเซี่ยฟางหวาอยู่ในอาการอ่อนแอแพ้ความหนาว หลังมีระดูก็ยิ่งปวดเมื่อยตามตัว ทรมานยิ่งกว่าก่อนหน้านี้มาก
ฉินเจิงเห็นใบหน้านางซีดขาวตลอดวัน แถมเนื้อตัวยังเย็นเยียบก็ยิ่งปวดใจ ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี จึงได้แต่นำผ้าห่มห่อตัวนางแล้วกอดเอาไว้ พยายามเพิ่มความอบอุ่นให้นาง ทว่าก็มิได้ผลนัก จึงขมวดคิ้วถาม “มียาใดช่วยคลายปวดได้บ้าง”
“ถ้าเป็นยาล้วนมีพิษสามส่วน” เซี่ยฟางหวากล่าวเสียงทุ้มต่ำ
“นั่นก็ไม่ต้องทนทุกข์แบบนี้” ฉินเจิงย่นหัวคิ้ว “ถ้ามิอย่างนั้นข้าไปหาบ่อน้ำพุร้อน ให้เจ้าลงไปแช่ตัว”
“เวลามีระดูยิ่งไม่ควรแช่น้ำ” เซี่ยฟางหวาส่ายหน้า
“แล้วทำเช่นไรดี เมื่อก่อนไม่เคยเห็นเจ้าทรมานแบบนี้” ฉินเจิงถอนหายใจออกมา
เซี่ยฟางหวาอิงแอบในอ้อมอกเขา พูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ “เจ้ากอดข้าไว้ก็ไม่ทรมานขนาดนั้นแล้ว เมื่อก่อนข้าดื่มยาเป็นประจำ ต่อมาเหยียนเฉินขับยาที่ยังคั่งค้างอยู่ในร่างกายออกไปเจ็ดแปดส่วน ผนวกกับตอนนี้ร่างกายไม่เหมือนเมื่อก่อน อาการจึงรุนแรงขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย ไม่เป็นไรหรอก ข้าทนไหว”
“หากข้าเจ็บแทนเจ้าได้ก็ดี” ฉินเจิงปวดใจ
Support your favorite authors and translators in webnovel.com