ส่วนที่ 4 บทที่ 117-1

บทที่ 117-1 ล่องทะเลสาบสนทนา

ประโยคนี้ของเยี่ยนถิงตรงกับประโยคที่ฉินอวี้ใช้พูดกับเขาก่อนหน้านี้ ทว่าขณะเดียวกันก็คลับคล้ายคลับคลาแฝงความหมายที่คลุมเครือด้วย

ฉินอวี้มิได้ตอบกลับ

“สภาพแวดล้อมในวังหลวงบำรุงร่างกายได้ดีกว่านอกวัง ถึงอย่างไรก็เป็นบ้านของโอรสสวรรค์ ถึงผู้คนมากน้อยอยากเข้ามาก็เข้ามามิได้” เซี่ยฟางหวามองเยี่ยนถิง ตอบเขาแทนฉินอวี้

เยี่ยนถิงชะงัก ราวกับไม่คิดว่าเซี่ยฟางหวาจะตอบตน เขาหันกลับไปมองนาง แววตาเต็มไปด้วยคำถาม

เซี่ยฟางหวากลับมิสนใจเขาอีก หันไปมองยังริมทะเลสาบ พบว่าหลี่มู่ชิงกับชุยอี้จือมาถึงแล้วเช่นกัน ทว่าทั้งสองมิได้ใช้พลังกระโดดตามขึ้นมาบนเรือเหมือนอย่างเยี่ยนถิง หากแต่หยุดเท้าพลางกำลังมองมาทางนี้ นางจึงเอ่ยขึ้น “ไว้ค่อยมาล่องเรือวันอื่นแล้วกัน”

“เรียกพวกเขาขึ้นมาก็พอแล้ว” ฉินอวี้ส่ายหน้า ก่อนหันไปมองข้างหลังแวบหนึ่ง

เสี่ยวเฉวียนจื่อรีบก้าวขึ้นมา ก่อนตะเบ็งเสียงตะโกนไปยังท่าเรือ “คุณชายหลี่ รองราชเลขาชุย ฝ่าบาทมีพระประสงค์ให้ท่านสองคนขึ้นเรือขอรับ”