ส่วนที่ 4 บทที่ 103-1

บทที่ 103-1 เรียกกลับเมืองด่วน

เซี่ยฟางหวามิได้ตอบเซี่ยอวิ๋นจี้กลับ นางหยิบพู่กันขึ้นมาเขียนจดหมายฉบับหนึ่ง ก่อนสั่งซื่อฮว่าให้เหยี่ยวนำไปส่งถึงเซี่ยอวิ๋นหลาน

เซี่ยอวิ๋นจี้วิ่งตามเหยี่ยวออกไปนอกเรือนแล้วขึ้นไปบนหลังคา มองดูเหยี่ยวตัวนั้นบินมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือก่อนหายเข้าไปในกลีบเมฆ เขาลงจากยอดหลังคาด้วยความสงสัย เอ่ยถามเซี่ยฟางหวา “อวิ๋นหลานอยู่ที่ไหนกันแน่”

“ที่ลำน้ำสวินสุ่ย” เซี่ยฟางหวาตอบ

“ลำน้ำสวินสุ่ยที่ว่าอยู่ที่ใด” เซี่ยอวิ๋นจี้คิดจนสมองแทบแตก ทว่าก็มิเคยได้ยินชื่อสถานที่นี้

“ใต้ผาไน่เหอมีสันปันน้ำทางหนึ่ง เรียกอีกชื่อว่าลำน้ำสวินสุ่ย มันเชื่อมต่อกับภูผาวกวน ธาราคดเคี้ยว และป่าวงกต” เซี่ยฟางหวาบอกคร่าวๆ

เซี่ยอวิ๋นจี้เกาศีรษะ ไตร่ตรองเป็นนานก่อนโพล่งขึ้น “ข้าเข้าใจแล้ว บริเวณทางเข้าเชื่อมต่อกับภูผาวกวน ธาราคดเคี้ยว และป่าวงกต หากเข้าไปตามร่องน้ำระหว่างภูเขาก็จะพบลำน้ำสวินสุ่ย”

เซี่ยฟางหวาพยักหน้า

เซี่ยอวิ๋นจี้กะพริบตาปริบ กะพริบแล้วกะพริบอีก ก่อนถามเสียงเบา “ฉินเจิงกับอวิ๋นหลานอยู่ด้วยกันหรือ”