ส่วนที่ 4 บทที่ 096

บทที่ 96 ขอทัพเมืองเสวี่ยเฉิง

ฉินอวี้เห็นเหยียนเฉินก็ประสานมือคำนับ

เหยียนเฉินประสานมือคำนับตอบ

ฉินอวี้รอเหยียนเฉินนั่งลง มองหน้าเขาพลางถามขึ้น “ในเมื่อพระมาตุลาก็ทราบข่าวความเคลื่อนไหวระดมกำลังในพรมแดนเป่ยฉีแล้ว มิทราบว่ามีความคิดเห็นเช่นไร”

“แม้ข้ามีฐานะเป็นพระมาตุลาแห่งเป่ยฉี แต่มิใช่ตัวแทนตระกูลอวี้ มิใช่ตัวแทนราชสำนักเป่ยฉี และมิใช่ตัวแทนองค์ชายฉีเหยียนชิง” เหยียนเฉินมองฉินอวี้กลับ ตอบเสียงเรียบ

“โอ้” ฉินอวี้มองเขา “เจ้าพูดเช่นนี้ แสดงว่าจะไม่สอดคำกับเรื่องนี้”

“ข้าทราบว่าเมื่อได้รับข่าวว่ากองทัพเป่ยฉีมีการเคลื่อนไหว รัชทายาทกับท่านโหวคงอยากพบข้าเป็นแน่ ข้าจึงมาเองโดยมิต้องไปเชิญ ข้ามาเพื่อบอกรัชทายาทว่าระหว่างนี้ข้าไม่มีแผนจะกลับเป่ยฉีแล้ว”

เหยียนเฉินผงกศีรษะ

“ความหมายเจ้าคือยังอยู่ที่หนานฉิน” ฉินอวี้มองเขา