ส่วนที่ 4 บทที่ 088-2

บทที่ 88-2 มิตายก็บาดเจ็บ

จากความชุลมุนที่อยากออกจากเมืองเมื่อครู่ กลายเป็นเสียงอ้อนวอนนับไม่ถ้วน

ฉินเหลียนเดิมทีเป็นคนจิตใจดี ถ้าอยากให้นางเด็ดขาดนางก็ทำได้โดยไม่หวั่นเกรง ทว่าตอนนี้เหล่าประชาชนกำลังอ้อนวอนนางเป็นเสียงเดียวกัน นางเริ่มทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน ใบหน้าฉายแววความลำบากใจ

“ท่านหญิง อดทนไว้เจ้าค่ะ อย่าใจอ่อน ประชาชนเหล่านี้แม้น่าสงสาร แต่ท่านลองคิดดูว่าหากปล่อยพวกเขาออกไป หากมีคนติดโรคห่าแฝงตัวออกไปด้วยเล่า ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนโรคห่าแสดงอาการนั้นไม่มีอาการบอก ท่านนึกถึงรัชทายาทกับท่านโหวดูสิเจ้าคะ”

ฉินเหลียนรวบสติขึ้นมา ตะโกนเสียงดัง “พวกเจ้ากลัวอะไร ต้องมีสมุนไพรดำม่วงแน่นอน หากไม่มีสมุนไพรดำม่วง ข้าจะตายไปพร้อมกับพวกเจ้า”