ส่วนที่ 4 บทที่ 013-1

บทที่ 13-1 คืนส่งตัว 3

ภายในเรือนลั่วเหมย การเคลื่อนไหวซึ่งดังแว่วออกมาจากในห้องไม่ได้ดังมากนัก ทว่าชุนหลันที่เฝ้าอยู่ห้องข้างๆ กลับได้ยินอย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง

นางลอบฟังอยู่พักใหญ่ก่อนถอยหายใจโล่งอก ถือโคมไฟออกจากเรือนลั่วเหมยตรงไปยังเรือนหลัก

เมื่อนางมาถึงเรือนหลัก ภายในยังสว่างอยู่ เห็นได้ชัดว่าอิงชินอ๋องกับพระชายายังไม่พักผ่อน

“พระชายา” ชุนหลันเอ่ยเรียกจากหน้าประตู

“เป็นเช่นไรบ้าง พวกเขา…” พระชายาอิงชินอ๋องรีบเปิดประตูออกทันทีที่ได้ยินเสียงเรียก มองนางแล้วเอ่ยถามขึ้น

“เรียนพระชายา เข้าห้องหอกันแล้วเจ้าค่ะ” ชุนหลันยิ้มจนหุบไม่ลง “บ่าวได้ยินชัดเจน เข้าห้องหอร่วมกันแล้วโดยไม่ต้องสงสัยเลย ท่านสบายใจเถิด”

“จริงหรือ เจ้าไม่ได้ฟังผิดใช่หรือไม่” พระชายาอิงชินอ๋องไม่แน่ใจ

“มิได้ฟังผิดเจ้าค่ะ” ชุนหลันยืนยัน

“น่าแปลก ก่อนสมรส ข้าเห็นท่าทางของเจ้าเด็กบ้าคนนั้นแล้วลองไตร่ตรองความคิดเขาอย่างถี่ถ้วน เขาดูไม่มีเจตนาจะเข้าห้องหอร่วมกับหวาเอ๋อร์ หรือว่าข้าคาดการณ์ผิดไป” พระชายาอิงชินอ๋องไม่เข้าใจ