ส่วนที่ 3 บทที่ 086-1

บทที่ 86-1 ยอมรับการแต่งงาน

ซื่อซูเอ่ยจบแล้วมองเซี่ยฟางหวา

รอยยิ้มมุมปากของเซี่ยฟางหวาค่อยๆ หุบลง เพียงชั่วพริบตาก็เม้มริมฝีปากแน่น

ยังจำได้ว่าวันสมรสพระราชทานวันนั้น ฉินเจิงนำพระราชโองการมาที่ตำหนักเฟิ่งหลวนของฮองเฮาเพื่อให้นางเบิกตาอ่านอย่างเต็มตา สิ่งที่นางเห็นคือคำว่า ‘ฉินเจิง’ สองตัวอักษรนั้น

หลังจากนั้นบนหน้าผาปี้เทียนหลังภูเขาวัดฝ่าฝอซื่อ เขากอดนางแล้วบอกว่า ‘ชีวิตคนไม่แน่นอน ขอเพียงคว้าสิ่งหนึ่งไว้ได้ก็เพียงพอแล้ว’

ต่อมาหลังฉีอวิ๋นเสวี่ยกลับไป นางบอกเขาว่า ‘นับแต่วันนี้เป็นต้นไปนางจะลองรักเขาดู สิ่งที่นางทำไม่เป็นหรือไม่เข้าใจ เขาก็สอนนางได้ ต่อให้นางทำสิ่งใดผิดพลาดไปจนเขาผิดหวังในตัวนางอย่างยิ่งก็ห้ามปล่อยมือ ห้ามทอดทิ้งนางเด็ดขาด ไม่ว่าเมื่อไรก็ตาม’

เขาตอบว่า ‘เซี่ยฟางหวา เจ้ารู้ไหมว่าการที่เจ้าเอ่ยออกมาแบบนี้ ถึงแม้ต้องตายข้าก็จะไม่ปล่อยมือเด็ดขาด เจ้าอย่าเสียใจทีหลังแล้วกัน’

นางตอบกลับเป็นการยืนยันว่า ‘ไม่เสียใจแน่นอน’

ในตอนนั้นเขาพยักหน้ารับด้วยความหนักแน่นพร้อมเอ่ยว่า ‘ดี’

เวลาผ่านมาจนถึงตอนนี้นานมากแล้ว ท้องฟ้าแปรเปลี่ยน หมอกค่อยๆ แผ่ปกคลุม