ส่วนที่ 3 บทที่ 060-2

บทที่ 60-2 ชุดแต่งงาน

เซี่ยฟางหวาเดินมาถึงเรือนส่วนหน้า ครั้งนี้เยี่ยนหลันไม่ได้รออยู่หน้าห้องรับรอง แต่กำลังดื่มน้ำชาและของว่างที่สาวใช้นำมาต้อนรับอยู่ภายในห้อง

ม่านมุกกั้นขวาง เซี่ยฟางหวาพบว่านางไม่ได้มีท่าทางร้อนรนแบบเมื่อวาน แม้หว่างคิ้วยังดูเป็นกังวลอยู่บ้าง แต่สีหน้ากลับสงบนิ่ง ราวกับนางเติบโตขึ้นไม่น้อยในเวลาอันสั้น ไม่ใช่เยี่ยนหลันที่เคยเอาแต่ขลุกตัวอยู่กับหลูเสวี่ยอิ๋งอีก

นางเดินโดยไม่หยุดฝีเท้า ซื่อฮว่าเลิกม่านให้ นางเดินตรงเข้าไปข้างใน

เยี่ยนหลันลุกขึ้นยืนเมื่อเห็นนางเดินเข้ามา

เซี่ยฟางหวาเชิญนางนั่งลง นางกับเยี่ยนหลันไม่ได้สนิทสนมกันนัก เมื่ออีกฝ่ายไม่ปริปากเอ่ยก่อน นางจึงเอ่ยถามโดยไม่อ้อมค้อม “ฮูหยินโหวไม่เป็นไรใช่ไหม”

“เมื่อวานท่านแม่หลับสนิททั้งคืน เช้านี้บอกกับข้าว่านางลุกขึ้นมาเดินเหินไม่ได้ จึงให้ท่านพ่อเตรียมของขวัญขอบคุณ แล้วให้ข้าเป็นคนนำมาให้เจ้า” เยี่ยนหลันพยักหน้า

ในประโยคเดียวนางเอ่ยถึงมารดา บิดา และตัวเอง หรือก็คือจวนหย่งคังโหวทั้งหมดมีส่วนร่วมในการขอบคุณครั้งนี้