ส่วนที่ 2 บทที่ 090-2

บทที่ 90-2 สิ่งที่ปกปิดไว้

ชุนฮวากับชิวเยว่รอเขาเดินออกไปจนลับตาก่อนปิดประตูลงแล้วเข้ามาในห้อง

เซี่ยฟางหวานอนลืมตาอยู่บนเตียง ความไร้เดียงสาเหมือนเด็กตัวเล็กๆ และอารมณ์หลากหลายหายไปจากใบหน้า กลายเป็นกำลังครุ่นคิดอย่างหนักราวกับมีเรื่องไม่กระจ่าง ไม่เข้าใจ และรู้สึกว่าไม่ถูกต้อง

“เจ้านาย!” ชุนฮวากับชิวเยว่ปิดประตูแล้วเดินมาที่เตียงพลางส่งเสียงเรียกเบาๆ

“สถานการณ์ใดถึงทำให้จวนของคุณชายตระกูลใหญ่ไม่มีสตรีอยู่เลยแม้แต่คนเดียว? พวกเจ้าพอจะเดาได้หรือไม่” เซี่ยฟางหวาหันมามองทั้งสองแล้วเอ่ยขึ้น

ทั้งสองมองหน้ากัน ไม่เอ่ยตอบ

“เรือนลั่วเหมยของฉินเจิงก็ไม่มีสตรีเหมือนกัน!” เซี่ยฟางหวากล่าวอย่างใช้ความคิด ราวกับกำลังพูดกับตัวเองและกำลังพูดกับทั้งสอง “สถานการณ์แบบนี้เป็นไปได้เพียงสองอย่าง อย่างแรกเป็นคนรักความสะอาด ไม่ชอบให้ผู้ใดเข้าใกล้เหมือนอย่างฉินเจิง นอกจากทิงเหยียน ไม่ใช่แค่สตรีแต่ก็ไม่ชอบผู้ชายด้วยเหมือนกัน ที่เป็นแบบนี้เพราะไม่ชอบให้มีคนอยู่รอบกายเยอะเกินไปเท่านั้น อย่างที่สองคือรังเกียจสตรีอย่างถึงที่สุด ดังนั้นจึงไม่อยากเห็นสตรีแม้แต่คนเดียว”