ส่วนที่ 2 บทที่ 073-1

บทที่ 73-1 ความแค้นอันยาวนาน

ฉินเจิงฟังเซี่ยฟางหวากล่าวจบโดยไม่แสดงความเห็นใด

ทั้งคู่นั่งต่ออีกพักหนึ่ง เซี่ยฟางหวาเห็นว่าใบหน้าของฉินเจิงไม่น่ามองขึ้นทุกทีเพราะไม่ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ ต่อให้เป็นคนเหล็กก็ทนไม่ไหวจึงเอ่ยขึ้น “เจ้าไปนอนเถิด! ข้าจะรออาหญิงกลับมาเอง”

“สตรีคนนั้นกลับมาแล้วเราย้ายที่พักกันเถิด!” ฉินเจิงยิ้มก่อนส่ายหน้า

เซี่ยฟางหวาพยักหน้าแล้วกล่าวต่อ “เราน่าจะถูกจับตามองตั้งแต่เดินทางออกจากเมืองหลวงแล้ว ดังนั้นถึงลงมือตามแผนได้ในเวลาครึ่งวัน ไส้ศึกคนนั้นในสำนักมือสังหารคงถูกซื้อตัวไว้ก่อนแล้วเพื่อใช้ประโยชน์เมื่อถึงเวลา”

ฉินเจิงพยักหน้า

“คนที่กล้าเหยียบรถม้าเสนาบดีฝ่ายซ้าย ใต้หล้าเกรงว่าจะมีแค่เจ้าเท่านั้น เสนาบดีฝ่ายซ้ายส่งคนสะกดรอยตามมาสองคนแต่ถูกอาหญิงจัดการไปแล้ว เมื่อคิดอย่างนี้ผู้ออกอุบายลับหลังไม่น่าใช่เสนาบดีฝ่ายซ้าย เกรงว่าจะเป็นคนอื่นที่ค่อนข้างจะรู้จักเจ้าดี” เซี่ยฟางหวาคาดคะเน

“คนที่รู้จักข้าในเมืองหลวงมีไม่น้อย” ฉินเจิงกระตุกมุมปาก

“ตราอันนั้นที่เฟยเยี่ยนให้มาเป็นของแบบใดหรือ” เซี่ยฟางหวามอง