ส่วนที่ 2 บทที่ 032-1

บทที่ 32-1 ไข่มุกดำ

จิตวิญญาณเผ่าภูตผีสูงศักดิ์

อักษรแปดตัวบนหยกเลือดแผ่รัศมีสีเหลืองทองโดดเด่นสะดุดตา พระวิหารส่องสว่างชั่วขณะหนึ่ง

ทุกคนมองหยกห้อยในเมือเซี่ยฟางหวาด้วยความตกใจ

ฉินเจิงแย่งหยกเลือดในมือนางแล้วโยนไปให้พระชายาอิงชินอ๋องซึ่งอยู่ด้านข้างอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็กำมือเซี่ยฟางหวาไว้แล้วทำหน้านิ่งใส่นางก่อนกล่าวด้วยความโกรธ “เจ้าทำอันใดของเจ้า เลือดเจ้ามีเยอะจนไม่มีที่ให้ปล่อยเหรอ”

เซี่ยฟางหวามองเขาเงียบๆ พลางคิดจะดึงมือออก

ฉินเจิงจับมือนางไม่ปล่อยพลางหยิบขวดยาออกมาจากอกเสื้อแล้วเทผงยาสีขาวจำนวนหนึ่งบนลงนิ้วของนาง เลือดหยุดไหลในทันที จากนั้นเขาก็หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเพื่อพันแผลให้นาง

ฝีมือคล่องแคล่วว่องไว เพียงชั่วพริบตาก็พันแผลเสร็จแล้วย้ำเตือน “อย่าให้โดนน้ำสามวัน!”

เซี่ยฟางหวาหลุบตาลง

“ได้ยินหรือไม่” ฉินเจิงเห็นขมวดคิ้วเมื่อนางไม่ยอมขานรับ

“ได้ยินแล้ว!” เซี่ยฟางหวาพยักหน้าช้าๆ

เมื่อนางรับปากแล้วฉินเจิงถึงยอมปล่อยมือนาง

ท่ามกลางความตกใจทุกคนกลับพุ่งความสนใจมายังทั้งสองแทน พริบตาแต่ละคนก็มีสีหน้าแปลกใจ