ส่วนที่ 2 บทที่ 013-2

บทที่ 13-2 แผนสำเร็จ

ไม่นานทั้งสองก็มาถึงห้องโถงหรงฝู

โหวเหยผู้เฒ่าเพิ่งตื่นนอนไม่นานจึงกำลังล้างหน้าหวีผมอยู่ภายในห้อง ฉินเจิงทำตัวประหนึ่งเป็นหลานชายของเขา เขาเดินตรงเข้าไปในห้องอย่างไม่เกรงใจและนั่งดื่มชาบนโต๊ะวางท่าโอหัง

“ท่านปู่ ท่านรับปากแล้วนะ! หากท่านไม่รับปากก็ดูรูปร่างอ่อนแอราวต้องลมมิได้ของหลานสาวท่านดู หากมิได้ข้าคอยปกป้อง ผู้ใดจะสามารถปกป้องนางได้อีก” เขาดื่มชาพลางพูดคุยกับโหวเหยผู้เฒ่าอย่างสบายอกสบายใจ เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าจากข้างนอกกำลังเดินเข้ามาจึงหันไปมองด้วยแววตาที่มีประกายแวบผ่านก่อนจะยิ้มกล่าว

จงหย่งโหวหันไปมองนอกหน้าต่างแวบหนึ่งแล้วแค่นเสียงผ่านทางจมูก

ฉินเจิงมองออกไปนอกหน้าต่างเช่นกันก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาเมื่อได้ยินจงหย่งโหวแค่นเสียง

“ซื่อจื่อ คุณหนู! ท่านทั้งสองมาแล้วหรือ คุณชายรองเจิงมาที่นี่ตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว ตอนนี้กำลังนั่งดื่มชากับโหวเหยผู้เฒ่าในห้อง” เมื่อเซี่ยฟางหวากับเซี่ยม่อหานเดินมาถึงหน้าประตู ท่านป้าฝูก็ออกมาต้อนรับพร้อมทำความเคารพด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“เข้าใจแล้ว” เซี่ยม่อหานพยักหน้าพลางส่งยิ้มอ่อนโยนให้