ส่วนที่ 1 บทที่ 073-1

ตอนที่ 73-1 รับรู้ร่วมกัน

ทหารที่ทำหน้าที่เวรยามประจำประตูเมือง ถึงแม้จะยังไม่รู้แน่ว่าฉินเจิงลงมาถึงพื้นได้อย่างไร แต่สุดท้ายแล้วเมื่อเห็นว่าเขาปลอดภัยดี ต่างก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกัน หากคุณชายรองเจิงมาเกิดเรื่องที่นี่ ฝ่าบาท อิงชินอ๋อง ชายาอิงชินอ๋องคงต้องพิโรธหนัก พวกเขาคงไม่อาจปัดความข้องเกี่ยวไปได้

ฉินเจิงหมุนกายกลับ หันไปมองเซี่ยฟางหวานิ่งนาน

เซี่ยฟางหวาไม่เหลือบตามองเขาเลย นางหันไปเอ่ยกับหลี่มู่ชิงว่า “มือเจ้าได้รับบาดเจ็บ! ให้ข้าพันแผลให้หน่อยไหม?”

หลี่มู่ชิงยิ้มจางๆ พลางส่ายหน้า “มือข้าไม่เป็นไรหรอก แผลเล็กน้อยเท่านั้น ไม่พันแผลก็ไม่เป็นไร” เมื่อจบคำ เขาก็เดินมาตรงหน้าฉินเจิง ยื่นแหวนหยกนั้นให้เขา “เต๋อฉือไทเฮาทิ้งของสองสิ่งไว้ให้เจ้า หนึ่งคือสุนัขตัวนั้น หนึ่งก็คือแหวนวงนี้ สุนัขนั้นตายไปแล้ว แหวนหยกนี้เจ้าก็รักษาไว้ให้ดีเถอะ!”

ฉินเจิงมองแหวนหยกในมือหลี่มู่ชิงนิ่งๆ แหวนหยกนั้นเปื้อนเลือด เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะแรงกระแทกจากแหวนหยกขูดมือหลี่มู่ชิงจนเป็นแผล เขามองเงียบๆ อยู่อย่างนั้นครู่หนึ่ง ก่อนจะยื่นมือออกไปรับแหวนหยก