ส่วนที่ 1 บทที่ 051-4

ตอนที่ 51-4 สู่ขอนาง

ทั้งสองคนกลับมาถึงครัวเล็ก ขยับเคลื่อนโต๊ะเก้าอี้ ก่อนจะวางอาหารแล้วนั่งลง

เห็นได้ชัดว่าทิงเหยียนนั้นหิวแล้ว เขาลงมือกินด้วยท่าทางเอร็ดอร่อย หลังก้มหน้าก้มตากินอยู่ครู่หนึ่งก็ถอนใจว่า “อร่อยจริงๆ! ทิงอินยิ่งนับวันเจ้ายิ่งทำอาหารอร่อยขึ้นเรื่อยๆ แล้วนะ”

เซี่ยฟางหวาค่อยๆ กิน พลางคิดไปว่าที่นางทำอาหารได้รสชาติดีนั้น เพราะมีฉินเจิงคอยช่วยนางดูแรงไฟ มองสัดส่วนการใส่เกลือปรุงน้ำตาลของนาง ไม่เช่นนั้นอาหารที่ออกมาก็ไม่แน่ว่าจะกินได้หรือไม่

“ข้ารู้ ในนี้ก็มีความชอบของคุณชายอยู่บ้าง” ทิงเหยียนเองก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย “จะว่าไปเจ้าก็แปลกนะ เห็นชัดๆ ว่าเจ้าเรียนอะไรก็หัวไวฉลาดเฉลียว เห็นเพียงครู่เดียวก็ไม่ลืมเลือน แต่เรื่องทำครัวนี่สิ จะอย่างไรเจ้าก็แยกเกลือกับน้ำตาลไม่ได้”

เซี่ยฟางหวาเองก็จนปัญญา ก็นางแยกไม่ออกแล้วจะทำอย่างไรได้? เมื่อมองให้ละเอียดถี่ถ้วนแล้ว ครั้งหน้าก็ยังคงใส่ผิด

ทิงเหยียนเห็นสีหน้านางก็ยิ้มแห้งๆ ก่อนเอ่ยว่า “เฮ้อ จะให้ข้าว่านะ คนเราก็ไม่มีใครดีพร้อมไปเสียทุกอย่าง ต้องมีจุดอ่อนกันบ้าง เจ้าดูสิ จุดอ่อนของเจ้าก็คือเรื่องนี้”