ข้ามมิติรักแท้ทะลุออนไลน์ : ตอนที่ 10 ทอร์นาโด

นิมนิม นำคำพูดและสถานการณ์ที่รับรู้จากแม่และน้องชาย

มาคิดพิจารณาคนเดียวเงียบๆที่อพาร์ตเม้นท์ที่พัก เธอพึ่งย้ายมาอยู่ที่นี่เพียงลำพัง

สองเดือนก่อนเธอพึ่งได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลพระนั่งเกล้า นนทบุรี

หลังจากประสบอุบัติเหตุ!! รุนแรงที่สุดในชีวิตของผู้หญิงอายุ 40 ปี

จากการนิมนิมเดินขึ้นรถเมล์ที่หน้าห้างสรรพสินค้าแถวรัชดาในช่วงทุ่มครึ่ง

แต่คนขับรถเมล์กระชาก!! รถเมล์วิ่งออกจากท่า ในขณะที่เธอก้าวขาอยู่ที่บันไดขั้นที่สอง แรงกระชาก!! ทำให้เธอซึ่งกำลังใช้มือขวาเพียงมือเดียวจับราวทางขึ้นเอาไว้

เพราะมือซ้ายถือกระเป๋าทำงานรวมทั้งหิ้วถุงเสื้อผ้าหลายถุงซึ่งได้รับมาจากสำนักงานใหญ่ของบริษัทระดับประเทศ ที่เธอสอบผ่านได้เข้าทำงานเป็นผู้จัดการนิติบุคคล วันนี้มีการประชุมใหญ่ผู้บริหาร เธอจึงพึ่งได้รับชุดทำงานประจำตำแหน่งที่ต้องสั่งตัดตามยูนิฟอร์ม

ของบริษัทฯเท่านั้น

นิมนิม รับรู้ว่าตนเองลอย ละลิ่ว ออกจากราวจับของรถเมล์>>>>>>>>>

ฝนกำลังโปรยลงมาเบาๆ...... เม็ดฝนเล็กๆ.... กระเด็นมาถูกตามใบหน้าของเธอ ๆ

พยายามตั้งสติ และกำหนด "รู้ตัว" เอาไว้ให้จงได้ ตามหลักการทำสมาธิที่ถูกต้องของพระพุทธเจ้าที่เธอได้รับการฝึกฝนอย่างเอาจรืงเอาจังมาตลอด ตั้งแต่เธออายุได้ 16 ปี

นิมนิมพึ่งครบรอบวันเกิดอายุ 40 ปีเต็มเมื่อวันทื่ 6 เดือนพฤษภาคมนี้เอง แต่ในคืนนี้

คืนวันที่ 30 พฤษภาคม 2557 เธอรู้สึกถึงมฤตยูแห่งความพรากจากลูกน้อยสุดที่รักทั้งสามคนของเธอ มันกำลังพยายามกระโดดเข้ามากลืนกินร่างของเธฮอย่างรวดเร็วแบบไม่ทันตั้งตัว!!!!!!

กำหนด เท่านั้น!!

กำหนดสติ เท่านั้น!!!!

กำหนด เอาไว้ให้ทันให้ได้!!!!!!!!!!!

นินนิมได้ยินเสียงสั่งจิตในของเธอเองอย่างจริงจังรวดเร็ว จิตของเธอทำตามเป็นอัตโนมัติ

เหมือนทหารกล้าที่เคยผ่านการฝึกฝนการต่อสู้รูปแบบต่างๆมาแล้วอย่างโชกโชนนับสิบๆปี

เธอ มองเห็นเงาดำจำนวนมากมาย พวกมันอยู่ต่ำลงไปประมาณ2ช่วงแขนคน

ใต้พื้นถนนคอนกรีตในพระมหานครกรุงเทพฯแห่งนี้ เงาดำของพวกภูตผีปีศาจ

ที่ยังไม่ได้ไปผุดไปเกิดซึ่งเคยเสียชีวิตทับถมกันอยู่บริเวณนี้ ต่างเบียดเสียดยัดเยียด

แย่งกันชูแขนของพวกมันแต่ละตนขึ้นมา เพื่อที่จะไขว่่คว้าให้ถึงร่างเพรียวบางในชุด

สูทสากลสุภาพและรองเท้าส้นสูงของสาวสวยผู็บริหารบริษัทใหญ๋ฯ ผู้ซึ่งกำลังลอยตัว

ในท่านอนหงายหน้าขึ้นฟ้า โดยที่ช่วงตัวด้านหลังกำลังจะฟาดสุดแรงลงกับพื้นถนน

ปึ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

นิมนิม รับรู้ถึงการกระแทกพื้นถนน!!!!!!!!

ที่แรงมากที่สุดในชีวิต!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

เสมือนกายของเธอถูกทุบแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

แล้วกระเด็นกระจัดกระจายไป คนละทิศคนละทาง

แต่เธอยังคงจดจ่อจิตอยู่กับการ "กำหนดรู้" เอาไว้ให้ได้ตามที่เคยได้ฝึกมาอย่างดียิ่งจากเหล่าพ่อแม่ครูบาอาจารย์ทางธรรมที่เป็นระดับพระอริยะเจ้่า และ ครูผู้เป็นอริยะบุคคล(ตามหลักการเจริญวิปัสสนากรรมฐานของ พระพุทธศาสนา นิกายเถรวาท )